lunes, 30 de agosto de 2010

PETISCOS DE MARMELADA DE TOMATE E QUEIXO

PINCHOS DE MERMELADA DE TOMATE Y QUESO
Estes petiscos son para quedar ben, ben, a mestura entre doce e salgado é exquisita. Como hai moitos tomates na horta adícome algún que outro día, o día enteiro, a preparar salsa de tomate. No medio da salsa pensei que non estaría mal preparar marmelada de tomate, quería ademais darlle un toque diferente e engadinlle xenxibre e canela. O resultado é sensacional. Non me confeso moi atrevida con isto da mestura de sabores, por iso o toque de canela e xenxibre é moi sutil, aínda que perceptible, sobre todo a canela. Sempre teño medo a que saiba moito ao que lle engadimos así que prefiro empezar por pouco, confeso que lle engadiría un pouco máis de xenxibre.
Pois ben unha vez feita a marmelada, acordeime que Puri me contou que nunha ocasión preparou uns petiscos con confitura de pementos e queixo, que sacou de aquí, e que resultara todo un éxito. Confirmo o éxito e repetirei seguro.
Esta entrada ten dúas receitas nunha, por unha banda a marmelada de tomate con xenxibre e canela e por outra a preparación dos petiscos.
Empezo pola marmelada

En castellano
Estos pinchos son para quedar bien, bien, la mezcla entre dulce y salado es exquisita. Como hay muchos tomates en la huerta me dedico algún que otro día, el día entero, a preparar salsa de tomate. En medio de la salsa pensé que no estaría mal preparar mermelada de tomate, quería además darle un toque diferente y le añadí jengibre y canela. El resultado es sensacional. No me confieso muy atrevida con esto de la mezcla de sabores, por ello el toque de canela y jengibre es muy sutil, aunque perceptible, sobre todo la canela. Siempre tengo miedo a que sepa mucho a lo que le añadimos así que prefiero empezar por poco, confieso que le añadiría un poco más de jengibre.
Pues bien una vez hecha la mermelada, me acordé que Puri me había contado que en una ocasión preparó unos pinchos con confitura de pimientos y queso, que sacó de aquí, y que resultara todo un éxito. Confirmo el éxito y repetiré seguro.
Esta entrada tiene dos recetas en una, por un lado la mermelada de tomate con jengibre y canela y por otro la preparación de los pinchos.
Voy a ello y empiezo por la mermelada


MARMELADA DE TOMATE CON XENXIBRE E CANELA.
Ingredientes
3 quilos de tomates
1 ½ kg de azucre
Unha culleradiña de canela (das máis pequenas)
Unha culleradiña de xenxibre en po


Elaboración
Como sempre antes de porme a facer a marmelada consulto Internet. En case todas as receitas o que se facía era escaldar os tomates, perlalos, quitarlles as pebidas e escorrerlles ao máximo a auga. Pero eu non estaba polo labor, odio o de escaldar os tomates e sacarlles a pel. Uns días atrás estivérao facendo para conservar tomate ao natural e non tiña ganas de repetir a faena. Decidín facer ao meu xeito e haber que pasaba. Lavei ben os tomates e partinos en anacos, meténdoos nunha pota. Engadinlles o azucre, o xenxibre e a canela. Mesturo todo e a lume. Aos 20 minutos vemos como o tomate vai abrandando e hai moita auga na pota. Nese momento collín os anacos de tomate cunha escumadeira, para coller a menor cantidade posible de auga, e paseinos polo pasapurés. Así xa só temos a polpa, xa eliminamos as pebidas, a pel e a auga. Volvemos pór no lume ata que colla consistencia de marmelada. Isto depende da cantidade, da intensidade do lume, no meu caso necesitou ao redor dunha hora. Comprobámolo depositando un pouco da marmelada nun pratito frío (que antes puxemos no conxelador), se colle consistencia rápido e non escorrega é que está lista. Hai que ter coidado porque cando está case lista salpica bastante. Podemos pasarlle a batidora para que quede máis fino. Se lle pasamos a batidora debemos facelo no último momento ( non sei moi ben por que, pero ao pasarlle a batidora se continúa no lume salpica máis)
Como o tomate ten tanta auga non nos sae moita cantidade de marmelada, é un dato a ter en conta. Cos tres quilos saquei cinco botes pequenos.
-Antes de pornos a facer a marmelada  esterilizanse os frascos nos que se vai a meter. Ponse nunha pota cubertos de auga e déixase que fervan uns minutos. Logo colócanse, boca abaixo, encima dun pano de cociña ou de papel de cociña para que sequen. Ás veces para que queden mellor sequitos métoos un par de minutos no micro, polo visto así tamén esteriliza (pois mellor, uso os dous métodos e listo)
Énchense os tarros, que deben estar secos. Tápanse cando se acabe de enchelos, aínda quente.
- Cos tarros ben tapados, introdúcense nunha pota con auga, de tal xeito que a auga cubra os botes. Cando a auga empezo a ferver déixanse un tempo (15-20 minutos)
-Tarros de 1/2 kg.........................15 minutos
-Tarros de 1 kg ...........................25 minutos.
- Deixamos que arrefríe a auga da pota onde os puxemos para retirar os botes.


Agora que xa temos preparada a marmelada xa podemos facer os petiscos
PETISCOS DE MARMELADA DE TOMATE E QUEIXO
Ingredientes
Pan (mellor de barra)
Queixo. Eu usei curado de ovella (unha cuña duns 300 g)
Marmelada de tomate (uns 250g)
3 follas de xelatina
50 g de noces troceadas
Elaboración
- Pomos a remollar a xelatina durante 5 minutos
- Pomos un par de culleradas de marmelada nun cazo e quentámola. Escorremos a xelatina e introducímola na marmelada quente xa fóra do lume. Mesturamos ben e incorporamos o resto da marmelada e as noces picadas (partinas coas mans).
- Cando estea ben mesturado estendemos nunha fonte de modo que nos quede unha lámina de 1 cm (ou menos).
-Metemos na neveira ata que calle.
-Cortamos o pan en rebanadas finas. Eu metino no forno para que quedasen cruxientes (ademais era pan do día anterior).
- Cortamos o queixo e a gelatina ao noso gusto.
- Xa podemos montar o petisco: pan, queixo e xelatina (se queremos que sexa máis salgado pomos queixo por encima)


En castellano
MERMELADA DE TOMATE CON JENGIBRE Y CANELA.
Ingredientes
3 kilos de tomates
1 ½ kg de azúcar
Una charadita de canela
Una cucharadita de jengibre en polvo


Elaboración
Como siempre antes de ponerme a hacer la mermelada consulto Internet. En casi todas las recetas lo que se hacía era escaldar los tomates, perlarlos, quitarles las pepitas y escurrirles al máximo el agua. Pero yo no estaba por la labor, odio lo de escaldar los tomates y sacarles la piel. Unos días atrás lo estuviera haciendo para conservar tomate al natural y no tenía ganas de repetir la faena. Decidí hacer a mi manera y haber que pasaba. Lavé bien los tomates y los partí en trozos, metiéndolos en una olla. Les añadí el azúcar, el jengibre y la canela. Mezclo todo y a fuego. A los 20 minutos vemos como el tomate va ablandando y hay mucha agua en la olla. En ese momento cogí los trozos de tomate con una espumadera, para que fuera la menor cantidad posible de agua, y los pasé por el pasapurés. Así ya solo tenemos la pulpa, ya hemos eliminado las pepitas, la piel y el agua. Volvemos a poner en el fuego hasta que coja consistencia de mermelada. Esto depende de la cantidad, de la intensidad del fuego, en mi caso necesitó alrededor de una hora. Lo comprobamos depositando un poco de la mermelada en un platito  frío (que antes pusimos en el congelador), si coge consistencia rápido y no resbala es que está lista. Hay que tener cuidado porque cuando está casi lista salpica bastante. Podemos pasarle la batidora para que quede más fino. Si le pasamos la batidora debemos hacerlo en el último momento ( no se muy bien por qué, pero al pasarle la batidora si continúa en el fuego salpica más)
Como el tomate tiene tanta agua no nos sale mucha cantidad de mermelada, es un dato a tener en cuenta. Con los tres quilos saqué cinco botes pequeños.
-Antes de ponernos a hacer la mermelada se esterilizan los frascos en los que se va a meter la mermelada. Se ponen en una olla cubiertos de agua y se deja que hiervan unos minutos. Luego se colocan, boca abajo, encima de un paño de cocina o de papel de cocina para que sequen. A veces para que queden mejor sequitos los meto un par de minutos en el micro, por lo visto así también esteriliza (pues mejor, uso los dos métodos y listo)
Se llenan los tarros, que deben estar secos. Se tapan cuándo se acabe de llenarlos, aún caliente.
- Con los tarros bien tapados, se introducen en una olla con agua, de tal manera que el agua cubra los botes. Cuando el agua empiece a hervir se dejan un tiempo (15-20 minutos)
-Tarros de 1/2 kg.........................15 minutos
-Tarros de 1 kg ...........................25 minutos.
- Dejamos que enfríe el agua de la olla donde los pusimos para retirar los botes.

Ahora que ya tenemos preparada la mermelada ya podemos hacer los pinchos

PINCHOS DE MERMELADA DE TOMATE Y QUESO
Ingredientes
Pan (mejor de barra)
Queso. Yo usé curado de oveja (una cuña de unos 300 g)
Mermelada de tomate (unos 250g)
3 hojas de gelatina
50 g de nueces troceadas


Elaboración
- Ponemos a remojar la gelatina durante 5 minutos
- Ponemos un par de cucharadas de mermelada en un cazo y la calentamos. Escurrimos la gelatina y la introducimos en la mermelada caliente ya fuera del fuego. Mezclamos bien e incorporamos el resto de la mermelada y las nueces picadas (hice los trozos con las manos).
- Cuando esté bien mezclado extendemos en una fuente de modo que nos quede una plancha de 1 cm (o menos).
-Metemos en la nevera hasta que cuaje.
-Cortamos el pan en rebanadas finas. Yo lo metí en el horno para que quedaran crujientes (además era pan del día anterior).
- Cortamos el queso y la gelatina a nuestro gusto (en este caso en cuñas).
- Ya podemos montar el pincho: pan, queso y gelatina (si queremos que sea más salado ponemos queso por encima)


jueves, 26 de agosto de 2010

XEADO LIXEIRO DE LARANXA

HELADO LIGERO DE NARANJA
Levo todo o verán vendo xeados nos blogues e fáiseme a boca auga, pero cando vexo os ingredientes non son capaz de decidirme a facelo. Os ingredientes son do máis variado, pero, polo que leo, un auténtico xeado leva ovos e nata. O meu temor é que ao facelo non quede de todo ben e me lamente de estragar tantos ovos e nata. Ademais con eses ingredientes e co azucre resultan moi calóricos. Non teño xeadeira e non me seduce a idea de que cristalice e que pareza que estou comendo xeo.
Aínda así busquei e lin moito sobre os xeados. Nunha das miñas procuras, de enlace en enlace cheguei a un vídeo que nos dá indicacións sobre unha crema fría de limón feita con leite evaporada. Pareceume sencillísimo ademais de pouco arriscado. Nese momento acordeime dun xeado que publicara Su de Webos fritos, ao que chamou falso xeado de chocolate, tamén elaborado con leite evaporada. Tendo en conta tamén as propostas que nos fai Mer de Amasando que es gerundio, propostas aptas para todas as intolerancias coas que ten que pelexarse cada vez que prepara un doce. O que tomei prestado das súas propostas é a substitución do azucre por sirope de ágave. Non o pensei máis e o meu primeiro intento de xeado xa estaba en marcha.

En castellano
Llevo todo el verano viendo helados en los blogs y se me hace la boca agua, pero cuando veo los ingredientes no soy capaz de decidirme a hacerlo. Los ingredientes son de lo más variado, pero, por lo que leo, un auténtico helado lleva huevos y nata. Mi temor es que al hacerlo no quede del todo bien y me lamente de estropear tantos huevos y nata. Además con esos ingredientes y con el azúcar resultan muy calóricos. No tengo heladera y no me seduce la idea de que cristalice y que parezca que estoy comiendo hielo.
Aún así he buscado y leído mucho sobre los helados. En una de mis búsquedas, de enlace en enlace llegué a un vídeo que nos da indicaciones sobre una crema fría de limón hecha con leche evaporada. Me pareció sencillísimo además de poco arriesgado. En ese momento me acordé de un helado que había publicado Su de Webos fritos, al que llamó falso helado de chocolate, también elaborado con leche evaporada. Teniendo en cuenta también las propuestas que nos hace Mer de Amasando que es gerundio, propuestas aptas para todas las intolerancias con las que tiene que pelearse cada vez que prepara un dulce. Lo que tomé prestado de sus propuestas es la sustitución del azúcar por sirope de ágabe. No lo pensé más y mi primer intento de helado ya estaba en marcha.



Ingredientes
600 g de leite evaporada (unha lata e media)
4 culleradas de sirope de ágave ou azucre (dependendo dos gustos doces uns 100-150 g)
Medio vaso de zume de laranxa
A raiadura de dúas laranxas.

En castellano
Ingredientes
600 g de leche evaporada (una lata y media)
4 cucharadas de sirope de ágave (o azúcar, dependiendo de los gustos dulces 100 o 150 g)
Medio vaso de zumo de naranja
La ralladura de dos naranjas.


Realización
- Pór os botes de leite evaporada na neveira un día enteiro. Botar nun recipiente o leite evaporado e polo no conxelador unha hora aproximadamente, ata que empece a formar unha capa conxelada por arriba, pero siga estando líquida por abaixo.
- Raiar as laranxas e facer o zume
- Sacar o recipiente co leite do conxelador e batela cun batedor de varillas, ata conseguir que dobre o seu volume, ata un pouco máis. Engadir o sirope de ágave e sen deixar de bater ir incorporando o zume, ao que se lle engadiu a ralladura das laranxas, ata que estea perfectamente integrado. Non tiña nin idea de que o leite evaporado se podía montar. Chegou a ser catro veces o volume inicial.
- Meter no conxelador, e cada hora sacalo e batelo co batidor. Eu fíxeno tres veces e cada vez estaba máis cremoso. É unha moi boa opción servilo así sen callar do todo, xusto cando o bates a terceira vez. Queda unha crema-espuma fría moi agradable, cunha textura incrible. É máis, diría que me gustou máis nese punto que cando se converteu en xeado.
- Antes de servilo podemos telo unha media hora na neveira para que non estea tan duro.
- Sae moitísima cantidade, se o repito só porei unha lata de leite evaporada.



En castellano
Realización
- Poner los botes de leche evaporada en la nevera un día entero. Echar en un recipiente la leche evaporada y ponerla en el congelador una hora aproximadamente, hasta que empiece a formar una capa congelada por arriba, pero siga estando líquida por abajo.
- Rallar las naranjas y hacer el zumo
- Sacar el recipiente con la leche del congelador y batirla con una batidora de varillas, hasta conseguir que doble su volumen, incluso un poco más. Añadir el sirope de ágave y sin dejar de batir ir incorporando el zumo, al que se le añadió la ralladura de las naranjas, hasta que esté perfectamente integrado. No tenía ni idea de que la leche evaporada se podía montar. Llegó a ser cuatro veces el volumen inicial.
- Meter en el congelador, y cada hora sacarlo y batirlo con la batidora. Yo lo hice tres veces y cada vez está más cremoso. Es una muy buena opción servirlo así sin cuajar del todo, justo cuando lo bates la tercera vez. Queda una crema-espuma fría muy agradable, con una textura increíble. Es más, diría que me gustó más en ese punto que cuando se convirtió en helado.
- Antes de servirlo podemos tenerlo una media hora en la nevera para que no esté tan duro.
- Sale muchísima cantidad, si lo repito solo pondré una lata de leche evaporada.

lunes, 23 de agosto de 2010

PASTEL DE CABACIÑO E TOMATE

PASTEL DE CALABACÍN Y TOMATE
Unha opción salgada e lixeira moi boa e moi apropiada para o verán. Con produtos de tempada e que se pode facer con antelación para gozar do tempo de lecer estival.
A min encantoume, ademais é lixeiriño, que vale para calquera dieta. Persoalmente teño un problema con este tipo de comidas. Se analizamos os seus ingredientes comprobamos que son pouco calóricos, pero para min estar a dieta é sinónimo de comer comida que non me gusta, cando como algo como isto non me parece estar a dieta porque está rico e disfruto comendo. Tamén se corre o risco para comer algo máis da conta, o que hai que facer é porse unha ración no prato e non repetir.
Penso que con maionesa ten que estar de medo, pero se lla pomos xa lle temos que quitar o de lixeiro.
En castellano
Una opción salada y ligera muy buena y muy apropiada para el verano. Con productos de temporada y que se puede hacer con antelación para disfrutar del tiempo de ocio estival.
A mi me encantó, además es ligerito, que vale para cualquier dieta, vamos. Personalmente tengo un problema con este tipo de comidas. Si analizamos sus ingredientes comprobamos que son poco calóricos, pero para mi estar a dieta es sinónimo de comer comida que no me gusta, cuando como algo como esto no me parece estar a dieta porque está rico y disfruto comiendo. También se corre el riesgo de comer algo más de la cuenta, lo que hay que hacer es ponerte una ración en el plato y no repetir.
Pienso que con mayonesa tiene que estar de miedo, pero si se la ponemos ya le tenemos que quitar lo de ligero.


Ingredientes
800 g de cabaciño
4-5 tomates maduros tirando a grandes
3 ovos
1 cebola pequena
2 dentes de allo
½ vaso de leite (empreguei desnatada)
75-100 g de mozarella raiada
4 culleradas de aceite de oliva
Sal e azucre


En castellano
Ingredientes
800 g de calabacín
4-5 tomates maduros tirando a grandes
3 huevos
1 cebolla pequeña
2 dientes de ajo
½ vaso de leche (empleé desnatada)
75-100 g de mozarella rayada
4 cucharadas de aceite de oliva
Sal y azúcar


Elaboración
- Picamos finiña a cebola e o allo (eu na picadora) e dourámolo nas catro culleradas de aceite.
- Pelamos e despebitamos os tomates, facemos puré (eu na picadora) e picamos en taquiños pequenos os cabaciños (non os pelei).
- Cando a cebola e o allo estean douradiños engadimos o tomate, deixamos que se consuma un pouco (uns 5 minutos) e engadimos unha culleradiña de sal e outra de azucre (para matarlle o ácido do tomate).
- A continuación engadimos o cabaciño e volvemos a salgar un pouco. Poñemos a tapa e deixamos que se vaia facendo o cabaciño (unha media hora). Remexemos de vez en cando e cando vexamos que o cabaciño está feito quitámoslle a tapa e deixamos que se consuma a auga, que quede o menos líquido posible. Unha vez conseguido isto, engadimos a mozarella para que se integre ben coas verduras.
- Nun recipiente batemos os ovos co leite e cando o resto estea listo engadímosllo e dámoslle unhas voltas para que se impregne ben.
- Prequentamos o forno a 200º e preparamos un molde, neste caso era un molde rectangular de silicona de 22 x 11. Antes de intruducir a mestura pinteino con aceite de oliva.
- Metemos no forno a 200º durante media hora aprox. (eu tíveno 40 minutos, pero igual foi de máis, os últimos 10 minutos co ventilador )



En castellano
Elaboración
- Picamos fina la cebolla y el ajo (yo en la picadora) y lo doramos en las cuatro cucharadas de aceite.
- Pelamos y despepitamos los tomates, hacemos puré (yo en la picadora) y picamos en taquitos pequeños el calabacín (no los pelé).
- Cuando la cebolla y el ajo estén dorados añadimos el tomate, dejamos que se consuma un poco (unos 5 minutos) y añadimos una cucharadita de sal y otra de azúcar (para matarle el ácido del tomate).
- A continuación añadimos el calabacín y volvemos a salar un poco. Ponemos la tapa y dejamos que se vaya haciendo el cabacín (una media hora). Removemos de vez en cuando y cuando veamos que el calabacín está hecho le quitamos la tapa y dejamos que se consuma el agua, que quede el menos líquido posible. Una vez conseguido esto, añadimos a mozarella para que se integre bien con las verduras.
- En un recipiente batimos los huevos con la leche y cuando el resto esté listo se lo añadimos y le damos unas vueltas para que se impregne bien.
- Precalentamos el horno a 200º y preparamos un molde, en este caso era un molde rectangular de silicona de 22 x 11. Antes de intruducir la mezcla lo pinté con aceite de oliva.
- Metemos en el horno a 200º durante media hora aprox. (yo lo tuve 40 minutos, pero igual fue de más, los últimos 10 minutos con el ventilador )




martes, 17 de agosto de 2010

TORTA VOLCADA DE PIÑA

De vez en cando hai algunha celebración e faise unha torta, como estamos no verán facemos tortas frescas e lixeiras, esta cumple bastante ben eses requisitos, ademais de ser deliciosa.
Esta torta é outra de esas decepcións, desde que miro as receitas por internet. Esto non sei como se pode interpretar porque a decepción non é coa torta, que está deliciosa. Xa fai uns anos que miña nai empezou a facer esta torta, chamoulle a atención ó vela nunha revista, parecíanos moi orixinal, incluso, creo que nos sentíaos nós moi orixinais facéndoa. Pero resulta que ó meterme en internet descubro que é archicoñecida e moi popular. Vale, xa non somos tan orixinais. De todos xeitos esta que poño aquí é a receita da revista.
Fíxena tamén en moitas ocasións con mazá e está tamén moi rica.


En castellano
De vez en cuando hay alguna celebración y se hace una tarta, como estamos en verano hacemos tartas frescas y ligeras, esta cumple bastante bien esos requisitos, además de ser deliciosa.
Esta tarta es otra de esas decepciones desde que miro las recetas por internet. Esto no sé como se puede interpretar porque la decepción no es con la tarta, que está deliciosa. Ya hace unos años que mi madre empezó a hacer esta tarta, le llamó la atención al verla en una revista, nos parecía muy original, incluso, creo que nos los sentía nosotras muy originales haciéndola. Pero resulta que al meterme en internet descubro que es archicoñecida y muy popular. Vale, ya no somos tan originales. De todos maneras esta que pongo aquí es la receta de la revista.
La hice también en muchas ocasiones con manzana y está también muy rica.


Ingredientes
2 ovos
130 g de fariña
150 g de azucre  + 180 para o caramelo
Unha culleradiña de esencia de vainilla ou azucre vainilla
110 g de manteiga
120 ml de leite
1 cullerada de fermento royal
Unhas pingas de zume de limón
1 bote de piña ao natural, de 500 g (ou piña fresca)


En castellano
Ingredientes
2 huevos
130 g de harina
150 g de azúcar + 180 para el caramelo
Una cucharadita de esencia de vainilla o azúcar vainilla
110 g de mantequilla
120 ml de leche
1 cucharada de levadura royal
Unas gotas de zumo de limón
1 bote de piña al natural, de 500 g (o piña fresca)


Realización
- Sacamos a piña e secámola con papel absorbente para que teña o menor líquido posible.
- Facemos o caramelo. Pomos un cazo ao lume con 180 g de azucre e tres culleradas de auga. Cando vexamos que se vai pondo louro cubrimos con el o fondo do molde que imos utilizar (neste caso era de 28 cm, quedou bastante baixiña, á min gústame así, pero a quen lle guste ter en cada bocado máis biscoito debe usar un molde máis pequeno). Intentando que cubra tamén parte das paredes.
- Cando o caramelo estea sólido, non ten porque estar totalmente frío, cubrimos o fondo coa piña. A forma de dispor a piña é persoal, pero se cortamos as rodaxas pola metade usaremos máis piña e cubriremos todo o fondo con elas (tal como se ve nas fotos)


- Mentres se vai facendo o caramelo podemos ir preparando a masa. Batemos a manteiga (que debe estar branda) co azucre ata conseguir unha crema.
- Incorporar os ovos de un en un, ata que estea integrado o primeiro non incorporamos o segundo, así ata acabar. A crema parece cortarse, é así. Engadimos a esencia de vainilla ou o azúcre vainilla.
- Cando xa estea integrados todos os ovos engadimos a metade da fariña, tamizada, co royal. Incorporamos.
- A continuación, o leite e unhas gotiñas de zume de limón, que se integran ao conxunto. E para rematar o resto da fariña.
- Pomos a masa por encima da piña e metemos no forno prequentado a 180º, unha media hora. Isto no meu forno, cada forno ten o seu manexo.


En castellano
Realización
- Sacamos la piña y la secamos con papel absorbente para que tenga el menor líquido posible.
- Hacemos el caramelo. Ponemos un cazo al fuego con 180 g de azúcar y tres cucharadas de agua. Cuando veamos que se va poniendo rubio cubrimos con él el fondo del molde que vamos a utilizar (en este caso era de 28 cm, quedó bastante bajita, a mi me gusta así, pero a quien le guste tener en cada bocado más bizcocho debe usar un molde más pequeño). Intentando que cubra también parte de las paredes.
- Cuando el caramelo esté sólido, no tiene porque estar totalmente frío, cubrimos el fondo con la piña. La forma de disponer la piña es personal, pero si cortamos las rodajas por la mitad usaremos más piña y cubriremos todo el fondo con ellas (tal como se ve en las fotos)
- Mientras se va haciendo el caramelo podemos ir preparando la masa. Batimos la mantequilla (que debe estar blanda) con el azúcar hasta conseguir una crema. Incorporamos también la esencia de vainilla o el azúcar vainilla.
- Incorporar los huevos de uno en uno, hasta que esté integrado el primero no incorporamos el segundo, así hasta acabar. La crema parece cortarse, es así.
- Cuando ya esté integrados todos los huevos añadimos la mitad de la harina, tamizada, con el royal. Incorporamos.
- A continuación, la leche y unas gotitas de zumo de limón, que se integran al conjunto. Y por último el resto de la harina.
- Ponemos la masa por encima de la piña y metemos en el horno precalentado a 180º, una media hora. Esto en mi horno, cada horno tiene su manejo.



viernes, 13 de agosto de 2010

PAN EN PIREX (branco e con pasas e noces)

Alucinante!!! Creo que esa é a palabra máis axeitada para definir este pan. Leva menos tempo facelo ca baixar a comprar. A preparación da masa faise nuns 15 minutos e logo o forneado son sobre uns 45 min, en unha hora temos o pan listo para comer. A min en 15 minutos non me da tempo baixar a por pan. Ademais o amasado non é complicado. Animaría a todo o mundo a probar con este tipo de pan porque a satisfacción cando se saca do forno é inmensa, case incrible, case unha miragre.
Vino en varios blogues e parecíame que non podía ser posible. Algúns fanlle un levedado dunha hora unha vez formada a masa inicial, pero outros fano directamente. O de facelo directamente producíame certa desconfianza, aínda así quixen probar coa miragre completa. Fun comprar o pirex a propósito. Cando o saquei do forno non daba creto. A miga é bastante compacta, pero tenra e suave, compararía coa do pan de molde comercial. Ademais é delicioso.
Tanto me sorprendeu que xa repetín e como me gusta tanto o pan con pasas e noces pois probei a ver como quedaba. Nas fotos pódense ver os dous. Na 1ª foto aparecen os dous o branco e o de pasas e noces.
En castellano
Alucinante!!! Creo que esa es la palabra más adecuada para definir este pan. Lleva menos tiempo hacerlo que bajar a comprar. La preparación de la masa se hace en unos 15 minutos y luego el horneado son sobre unos 45 minutos, en una hora tenemos el pan listo para comer. A mí en 15 minutos no me da tiempo a bajar a por pan. Además el amasado no es complicado. Animaría la todo el mundo a probar con este tipo de pan porque la satisfacción cuando se saca del horno es inmensa, casi increíble, casi un milagro.
Lo vi en varios blogs y me parecía que no podía ser posible. Algunos le hacen un levado de una hora una vez formada la masa inicial, pero otros lo hacen directamente. Lo de hacerlo directamente me producía cierta desconfianza, aun así quise probar con el milagro completo. Fui a comprar el pirex a propósito. Cuando lo saqué del horno no daba crédito. La miga es bastante compacta, pero tierna y suave, la compararía con la del pan de molde comercial. Además es delicioso.
Tanto me sorprendió que ya repetí y como me gusta tanto el pan con pasas y nueces pues probé a ver como quedaba. En las fotos se pueden ver los dos. En la 1ª foto aparecen los dos el blanco y lo de pasas y nueces.

pan pirex
Ingredientes
310 gr fariña de forza
175 gr de auga.
20 gr de aceite.
1 sobre de levadura de panadeiro maizena
Unha cullerada pequena de sal


SANY5297

Preparación
- Colocar nun bol grande a fariña e a levadura, mesturalas.
- Engadir o aceite e a auga. Amasar todo durante 10 minutos. Na metade do amasado engadir o sal.
- Continuar amasando con movementos firmes e formar unha bóla. Deben quedar unha masa lisa, cando chegue ese punto estará listo. Tampouco é necesario ter moita práctica, trátase de facer como se fose plastilina, que quede o máis lisa posible e que sexa algo elástica, que non rompa facilmente.


Collages3

(Aquí podemos ver o proceso completo e como é antes de ir ó forno e despois, só os separan 45 minutos/ Aquí podemos ver el proceso completo y como es antes de ir al horno y después, sólo los separan 45 minutos)

- Colocar a bóla de pan que formamos na tapa dun molde Pirex, lixeiramente engraxada e con un pouco de fariña. Tamén engraxamos o pan e espolvorexamos un pouco de fariña.
- Facer uns cortes rápidos cun cúter afiado. Tapamos o pan coa parte fonda do molde Pirex.
- Meter no forno en frío e polo a 220º durante uns 40-45 minutos, ata que o vexamos feito.
Se queremos facelo de pasas e noces
75 grs de noces
50 grs de pasas
Picamos as noces na picadora, así quedan anacos máis grandes e máis pequenos. Incorporamos as pasas e as noces á fariña e amasamos igualmente.

SANY4969
En castellano
Ingredientes
310 gr harina de fuerza
175 gr de agua.
20 gr de aceite.
1 sobre de levadura seca de panadería maizena
Una cucharada pequeña de sal



SANY4991

Preparación
- Colocar en un bol grande la harina y la levadura, mezclarlas
- Añadir el aceite y el agua. Amasar todo durante 10 minutos. En la mitad del amasado añadir la sal.
- Continuar amasando con movimientos firmes, hasta formar una bola. Debe quedar una masa lisa y manejable, no es necesario tener mucha práctica, se trata de hacer como si fuese plastilina, conseguir que no se rompa fácilmente.
- Colocar la masa en la tapa de un molde Pirex , ligeramente engrasado y con un poco de harina. También pintamos con un poco de aceite la masa y espolvoreamos un poco de harina.
- Hacer unos cortes rápidos con un cúter afilado. Tapamos el pan con la parte honda del molde.
- Meter en el horno en frío y ponerlo a 220º durante unos 40-45 minutos, hasta que lo veamos hecho.
Si lo queremos de pasas y nueces
75 grs de nueces picadas
50 grs de pasas
- Picamos las nueces en la picadora, así quedan trozos más grandes y más pequeños. Incorporamos las pasas y las nueces a la harina y amasamos normalmente.


SANY5282








lunes, 9 de agosto de 2010

MARMELADA DE FRAMBOESA

MERMELADA DE FRAMBUESAS
Fai moito tempo que fixen esta marmelada, de feito xa non quedan framboesas na horta. Como este verán non cociño nada pois teño que ir estiraaaaaaaaaaaaddddddddddooooooooo as receitas pendentes. Esta non ten ciencia ningunha e ademais a súa realización é a mesma que a da marmelada de amorodos.
Teño un verán de parón, vexo por aí un montón de receitas que me gustaría facer e probar, pero non pode ser, estou a dieta da rigorosa e como consecuencia o blogue tamén está a dieta. Empecei o mes de xullo con dieta lixeira, pero en vista de que non surtía efecto e de que non adelgazaba dun xeito notable decidín tomarmo en serio, máis que nada porque en setembro hai que vestirse tódolos días para ir traballar e toda a roupa que teño está demasiado vella e non me apetece ir de compras, así que non queda outro remedio que perder quilos para poder vestir esa roupa que está morta de risa no armario.
Teño unhas cuantas receitas por publicar e irei tirando delas e estirándoas, algunhas non me convencen moito, como esta marmelada, pero como están feitas por min e forman parte do meu receitario, pois, aí quedan.

En castellano
Hace mucho tiempo que hice esta mermelada, de hecho ya no quedan frambuesas en la huerta. Como este verano no cocino nada pues tengo que ir estiraaaaaaaaaaaaddddddddddooooooooo las recetas pendientes. Esta no tiene ciencia ninguna y además su realización es la misma que la de la mermelada de fresas.
Tengo un verano de parón, veo por ahí un montón de recetas que me gustaría hacer y probar, pero no puede ser, estoy a dieta de la rigurosa y como consecuencia el blog también está a dieta. Empecé el mes de julio con dieta ligera, pero en vista de que no surtía efecto y de que no adelgazaba de una manera notable decidí tomármelo en serio, más que nada porque en septiembre hay que vestirse todos los días para ir a trabajar y toda la ropa que tengo está demasiado vieja y no me apetece ir de compras, así que no quedaa otro remedio que perder kilos para poder vestir esa ropa que está en el armario muerta de risa.
Tengo unas cuantas recetas por publicar e iré tirando de ellas y estirándolas, algunas no me convencen mucho, como esta mermelada, pero como están hechas por mí y forman parte de mi receitario, pues, ahí quedan.
SANY4879


Ingredientes1, 200 grs de framboesas xa limpas
750 grs de azucre

SANY4908


Realización- Esterilízanse os frascos nos que se vai meter a marmelada. Póñense nunha pota cubertos de auga e déixase que fervan uns minutos. Logo colócanse, boca abaixo, encima dun pano de cociña ou de papel de cociña para que sequen. Ás veces para que queden mellor sequiños métoos un minuto no micro, disque así tamén esteriliza (pois mellor, uso os dous métodos e listo)
- Lavamos as framboesas, quitándolle o rabiño verde, e ímolas depositando na pota onde imos facer a marmelada. Temos que pesalas unha vez listas.
- Incorporamos o azucre e ó lume. Despois de que ferva estará unha media hora aproximadamente, con calor medio e sempre burbullando. A media cocción paseille o batedor eléctrico para que non houbera tropezóns.
- Podemos coala, para eliminar as pebidas, que son bastante molestas. Eu fíxeno neste punto mentres a marmelada non está moi callada para que coe ben.
- Volvémola ó lume e xa vemos que vai espesado e facemos a proba para comprobar que está feita: bótase un pouco nun prato, previamente arrefriado no conxelador, se colle consistencia rápido e que xa está, se escorre polo prato, aínda necesita un pouco máis. O do tempo é relativo, depende de moitos factores, da cantidade de froita, do tipo de froita, do calor que lle damos. Eu nesta ocasión púxenlle máis calor ca na marmelada de amorodo e callou antes. O mellor é ir facendo a proba.
- Énchense os tarros, que deben estar secos. Tápanse cando se remate de enchelos, aínda quente.
- Cos tarros ben tapados, introdúcense nunha pota con auga, de tal xeito que a auga cubra os botes. Cando a auga empece a ferver déixanse un anaco (15-20 min)
-Tarros de 1/2 kg.........................15 minutos
-Tarros de 1 kg ...........................25 minutos.
- Deixamos que arrefríe a auga da pota onde os puxemos para retirar os botes.

SANY4876


En castellano
Ingredientes
1,200 grs de frambuesas ya limpias
750 grs de azúcar
SANY4870


Realización
- Se esterilizan los frascos en los que se va a meter la mermelada. Se ponen en una olla cubiertos de agua y se deja que hiervan unos minutos. Luego se colocan, boca abajo, encima de un paño de cocina o de papel de cocina para que sequen. A veces para que queden mejor sequitos los meto un minuto en el micro, por lo visto así también esteriliza (pues mejor, uso los dos métodos y listo)
- Lavamos las frambuesas, quitándole el rabiño verde, y las vamos depositando en la olla donde vamos a hacer la mermelada. Tenemos que pesarlas una vez listas.
- Incorporamos el azúcar y al fuego. Después de que hierva estará una media hora aproximadamente, con calor medio y siempre burbujeando. A la mitad de la cocción le pasé la batidora para que quedara bien finita.
- Podemos colarla, para eliminar las pepitas, que son bastante molestas. Yo lo hice en este punto mientras la mermelada no está muy cuajada para que cuele bien.
- La volvemos al fuego y ya vemos que va espesado y hacemos la prueba para comprobar que está hecha: se echa un poco en un plato, previamente enfriado en el congelador, si coge consistencia rápido es que ya está, si escurre por plato, aun necesita un poco más. Lo del tiempo es relativo, depende de muchos factores, de la cantidad de fruta, del tipo de fruta, del calor que le damos. Yo en esta ocasión le puse más calor que en la mermelada de fresa y cuajó antes. Lo mejor es ir haciendo la prueba.
- Se llenan los tarros, que deben estar secos. Se tapan cuándo se acabe de llenarlos, aún caliente.
- Con los tarros bien tapados, se introducen en una olla con agua, de tal manera que el agua cubra los botes. Cuando el agua empiece a hervir se dejan un tiempo (15-20 minutos)
-Tarros de 1/2 kg.........................15 minutos
-Tarros de 1 kg ...........................25 minutos.
- Dejamos que enfríe el agua de la olla donde los pusimos para retirar los botes.
SANY4872

lunes, 2 de agosto de 2010

MILFOLLAS DE CABACIÑO

MILHOJAS DE CALABACÍN
A receita copieina, dun gran blogue, que visito con asiduidade, o de Cuinant. Vinllo o ano pasado e gardeina para a tempada de cabaciños deste ano, que xa están aí e hai que consumilos. Na receita orixinal leva azafrán, eu non llo puxen, simplemente porque non tiña. O sabor é suave e delicado, un bocado realmente exquisito. Unha moi recomendable receita.

En castellano
La receta la copié, de un gran blog, que visito con asiduidad, el de Cuinat. Se lo vi el año pasado y la guardé para la temporada de calabacines de este año, que ya están ahí y hay que consumirlos. En la receta original lleva azafrán, yo no se lo puse, simplemente porque no tenía. El sabor es suave y delicado, un bocado realmente exquisito. Una muy recomendable receta.

SANY5015



INGREDIENTES
De 700 a 750 g de cabaciño
2 ovos
100 g de leite
25 gr. de queixo parmesano rillado ou en po
70 g de fariña
20 g de aceite de oliva
1/2 sobre de fermento royal
sal
15 g de queixo parmesano raiado ou en po

SANY5000




ELABORACIÓN
- Lavar os cabaciños e secar, non fai falta pelalos.
- Cortar a láminas finas os cabaciños, eu utilicei un raiador e quedaron moi finitas, pero iso vai a gustos
- Nun bol bater os ovos, moi batidos ata que branqueen, engadir o aceite e o leite, continuar batendo, engadir o sal e o queixo raiado, mesturar ben e incorporar a fariña e o fermento tamizadas para que non teña grumos.
- Incorporar a este batido todo o cabaciño, aos poucos e mesturar ben.
- Untar un molde con aceite de oliva e espolvorear un pouco de fariña, utilicei un molde de cristal cadrado de 20x20, pór a mestura no molde e espolvorear o queixo parmesano por encima.
-Fornear a 180º-200º uns 50 minutos ata que se vexa dourado e a agulla saia seca.
- Deixar arrefriar un pouco antes de cortar senón desfarase. É para comer morno ou ata frío, unha vez frío tamén podemos quentalo no micro. Acompañado de salsa de tomate está moi bo.

SANY5035



En castellano
INGREDIENTES
De 700 a 750 g de calabacín
2 huevos
100 g de leche
25 gr. de queso parmesano rallado
70 g de harina
20 g de aceite de oliva
1/2 sobre de levadura royal
sal
15 g de queso parmesano rallado o en polvo

SANY5004



ELABORACIÓN
- Lavar los calabacines y secar, no hace falta pelarlos.
- Cortar a láminas finas los calabacines, yo utilicé un rallador y quedaron muy finitas, pero eso va a gustos
- En un bol batir los huevos, muy batidos hasta que blanqueen, añadir el aceite y la leche, continuar batiendo, añadir la sal y el queso rallado, mezclar bien e incorporar la harina y la levadura tamizadas para que no tenga grumos.
-Incorporar a este batido todo el calabacín, poco a poco y mezclar bien.
- Untar un molde con aceite de oliva y espolvorear un poco de harina, utilice un molde de cristal cuadrado de 20x20, poner la mezcla en el molde y espolvorear el queso parmesano por encima.
-Hornear a 180º-200º unos 50 minutos, que se vea dorado y la aguja salga seca.
- Dejar enfriar un poco antes de cortar sino se deshará. Es para comer tibio o incluso frío, una vez frío también podemos calentarlo en el micro. Acompañado de salsa de tomate está muy bueno.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...