sábado, 28 de julio de 2012

PAN INTEGRAL DE CENTEO E ESPELTA

Xa que puxen como se facía a masa nai agora non queda máis remedio que pór pans ricos que se poidan facer con ela. Desde que me metín con isto da masa nai o que teño xa é vicio, non fago máis que probar pans con fórmulas diferentes. Cada pan que fago paréceme mellor que o anterior. Xa o dixen na entrada da masa nai, é mellor non mirar moito porque te volves tola e todo o queres probar para ver como queda e máis unha panadicta coma min, creo que me alimentaría de pan.
En realidade ás veces utilízanse métodos con moitas voltas, con moi bos resultados, está claro, aínda que o ideal é conseguir un bo pan sen moito esforzo e aí radica a miña procura. Teño que recoñecer que non son nada sibarita, non distingo matices de sabor nin de texturas. Ás veces fixen varios pans distintos a un tempo e, a verdade, non lle atopo eses matices que algúns buscan e perciben. Simple que é unha, a min con que sexa pan xa me vale. Teño que confesar que a baguette do super, quentiña pírrame. E isto que acabo de dicir para os adoradores do pan é un sacrilexio, pero é así.
Pois ben, este pan que vou publicar, é un pan sanote, fácil, moi fácil e cun resultado extraordinario. Fixen moito este pan aínda que agora, con tantas probas, deixeino de lado. Recoñezo que esta receita é para ter a man e non perdela de vista. Empecei a facer este pan antes de ter a masa nai, con fermento comercial. Así que vou pór a receita dos dous xeitos.
Descubrino  grazas a Nuria do blog Cocinarte. Esta moza sempre na procura de que o alimento sexa o noso medicamento achéganos e descóbrenos receitas marabillosas. Puxo o enlace deste vídeo en facebook e ao día seguinte xa o estaba facendo.
En castellano
Ya que puse como se hacía la masa madre ahora no queda más remedio que poner panes ricos que se puedan hacer con ella. Desde que me metí con esto de la masa madre lo que tengo ya es vicio, no hago más que probar panes con fórmulas diferentes. Cada pan que hago me parece mejor que el anterior. Ya lo dije en la entrada de la masa madre, es mejor no mirar mucho porque te vuelves loca y todo lo quieres probar para ver como queda y más una panadicta como yo, creo que me alimentaría de pan.
En realidad a veces se utilizan métodos con muchas vueltas, con muy buenos resultados, claro está, aunque lo ideal es conseguir un buen pan sin mucho esfuerzo y ahí radica mi búsqueda. Teño que reconocer que no soy nada sibarita, no distingo matices de sabor ni de texturas. A veces he hecho varios panes distintos al mismo tiempo y, la verdad, no le encuentro esos matices que algunos buscan y perciben. Simple que es una, a mí con que sea pan ya me vale. Tengo que confesar que la baguette del super, calentita me pirra. Y esto que acabo de decir para los adoradores del pan es un sacrilegio, pero es así.
Pues bien, este pan que voy a publicar, es un pan sanote, fácil, muy fácil y con un resultado extraordinario. He hecho mucho este pan aunque ahora, con tantas pruebas, lo he dejado de lado. Reconozco que esta receta es para tener a mano y no perderla de vista. Empecé a hacer este pan antes de tener la masa madre, con levedura comercial. Así que voy a poner la receta de las dos maneras.
Lo decubrí gracias a Nuria del blog Cocinarte. Esta chica siempre en la búsqueda de que el alimento sea nuestra medicina nos aporta y nos descubre recetas maravillosas. Puso el enlace de este vídeo en facebook y al día siguiente ya lo estaba haciendo.

Este está hecho con masa madre
Ingredientes
250 g de fariña integral de espelta
250 g de fariña integral de centeo
375 ml de auga tépeda (eu necesitei máis auga, pero inicalmente empezamos con esta cantidade e se vemos que non chega imos engadindo aos poucos)
1 sobre de fermento de panadería ou 200 g de masa nai activa integral de centeo
1 culleradiña de sal mariña
Sementes de cabaza ou calquera outra (a cantidade a gusto). Poden ser noces, abelás, améndoas, pasas, arándos, pipas de xirasol, mel, riladura de laranxa, substituír parte da auga por zume de laranxa... As combinacións son tantas coma nos permita a imaxinación 
En castellano 
Ingredientes
250 g de harina integral de espelta
250 g de harina integral de centeno
375 ml de agua templada  (yo he necesitado más agua, pero inicalmente empezamos con esta cantidad y si vemos que no llega vamos añadiendo poco a poco)
1 sobre de levadura de panadería o 200 g de masa madre activa integral de centeno
1 cucharadita de sal marina
Pipas de calabaza o cualquier otra. Pueden ser nueces, avellanas, almendras, pasas, arándanos, pipas de girasol, miel, ralladura de naranja, sustituír parte del agua por zumo de naranja... Las combinaciones son tantas como nuestra imaginación nos permita.

Este es con levadura comercial de panadería

Preparación
- Amornar a auga no microondas uns 20 segundos.
- Mesturar as fariñas co fermento (ou coa masa nai) e o sal. Engadir as sementes (isto é opcional). Case sempre engado pipas de cabaza e de xirasol, pero pícoas antes un pouco na picadora.
- Engadir a auga para ver como vai quedando a masa. Mesturar ben cunha culler de madeira. A fariña debe absorver a auga, se vemos que seguimos tendo fariña sen absorver, engadímoslle máis auga aos poucos ata que toda a fariña quede húmida. Só é mesturar, non hai que amasar. Cando estea integrada a fariña coa auga estará lista a masa.
- Deixar que a masa fermente durante polo menos dúas horas, nun bol tapada, cun pano ou filme transparente. O tempo é orientativo, dependendo da temperatura ambiente faralle falta máis ou menos tempo, no verán, en lugar de dúas horas pode chegar con unha, é mellor rexerse polo volume, cando a masa duplique o volume estará lista. En caso de usar masa nai, os tempos son máis prolongados e tamén varían dependendo da temperatura. Eu cando fixen este pan era inverno e deixábao fermentar unhas catro horas coa masa nai.
- Transcorrido este tempo, dispor a masa nun molde de tipo plum cake, cuberto cun papel para fornear.
- Humedecer lixeiramente as mans ou unha espátula de madeira e aplanar a superficie.
- Espolvorear a superficie con  pipas de cabaza. Eu isto nunca o fago, porque llas poño na propia masa.
- Facer cortes transversais cun coitelo.
- No vídeo meten directamente o molde coa masa no forno, eu déixoo fermentar de novo unha hora, se emprego masa nai está tres ou catro horas, e en canto dobra o volume o forneo a 220 graos, durante 25 minutos, para formar a costra. Transcorrido este tempo, baixar o lume a 175 graos e segue forneando durante 35 minutos.
- Desmóldalo, e déixalo arrefriar sobre unha grella.
- Pódese conxelar o que non se vaia a consumir. No meu caso o corto en rebanadas, envólvoo en filme e vouno sacando a medida que o necesito. Podémolo sacar a noite anterior ou desconxelalo no micro, con 30 segundos de micro é suficiente para que estea desconxelado.


En castellano
Preparación
- Templar el agua  en el microondas unos 20 segundos.
- Mezclar las harinas con la levadura (o con la masa madre) y la sal. Añadir las semillas (esto es opcional). Casi siempre añado pipas de calabaza y de girasol, pero las muelo antes un poco en la picadora.
- Añadir el agua para ver cómo va quedando la masa. Mezclar bien con una cuchara de madera. La harina debe absorver el agua, si vemos que seguimos teniendo harina sin absorver, le añadimos más agua poco a poco hasta que toda la harina quede húmeda. Solo es mezclar, no hay que amasar. Cuando esté integrada la harina con el agua estará lista la masa.
- Dejar que la masa fermente durante al menos dos horas, en un bol tapada, con un paño o film  transparente. El tiempo es orientativo, dependiendo de la temperatura ambiente, le hará falta más o menos tiempo, en verano, en lugar de dos horas puede llegar con una, es mejor regirse por el volumen, cuando la masa haya duplicado el volumen estará lista. En caso de usar masa madre, los tiempos son más prolongados y también varían dependiendo de la temperatura. Yo cuando hice este pan era invierno y lo dejaba fermentar unas cuatro horas.
- Transcurrido este tiempo, disponer la masa en un molde de tipo plum cake, sobre un papel para hornear.
- Humedecer ligeramente las manos o una espátula de madera y aplanar la superficie.
- Espolvorear la superficie con semillas de pipas de calabaza. Yo esto nunca lo hago, porque se las pongo en la propia masa.
- Hacer cortes transversales con un cuchillo.
- En el vídeo meten directamente el molde con la masa en el horno, yo lo dejo fermentar de nuevo una o dos horas, si empleo masa madre lo dejo 3 o 4 horas, y en cuanto dobla el volumen lo horneo a 220 grados, durante 25 minutos, para formar la costra. Transcurrido este tiempo, bajar el calor a 175 grados y sigue horneando durante 35 minutos.
- Desmóldarlo, y déjarlo enfriar sobre una rejilla. Cuando se enfríe, ya se puede comer.
- Se puede congelar lo que no  se vaya a consumir. En mi caso lo corto en rebanadas, lo envuelvo en film  y lo voy sacando a medida que lo necesito. Lo podemos sacar la noche anterior o descongelarlo en el micro, con 30 segundos de micro es suficiente para que esté descongelado.


sábado, 7 de julio de 2012

WHOOPIES PIES CON NUTELLA CASEIRA

Ás veces pasa que ves unha receita e tela que facer xa, é máis, anótala e diríxeste á cociña, en caso de non ter os ingredientes necesarios, xa pasan a formar parte da lista da próxima compra. Pois isto pasoume a min con estas dúas receitas. Dúas receitas de dúas bloggers ás que admiro moitísimo. A da nutella é da miña querida amiga Pam de Unodedos, fíxena no seu momento, xusto cando a publicou e encantoume, repetina noutra ocasión cando a miña nai un día comento que lle apetecía nutella e díxenlle que non a comprase que lla facía eu, moito máis sa e máis rica e, por suposto, corroborouno. E tamén a fixen en canto vin os whoopies de Carmen de Dulces Bocados, pensei que as dúas cousas xuntas tiña que ser un bocado exquisito e non me equivoquei nada de nada.
O único malo, que non o é, é que debemos gardalos na neveira, metidos nunha lata, dado que a nutella é feita con leite, aínda que tampouco creo que sexa un problema porque para o que duran...

En castellano
A veces pasa que ves una receta y la tienes que hacer ya, es más, la anotas y te diriges a la cocina, en caso de no tener los ingredientes necesarios, ya pasan a formar parte de la lista de la próxima compra. Pues  esto me pasó a mí con estas dos recetas. Dos recetas de dos bloggers a las que admiro muchísimo. La de la nutella es de mi querida amiga Pam de Unodedos, la hice en su momento, justo cuando la publicó y me encantó, la repetí en otra ocasión cuando mi madre un día me comentó que le apetecía nutella y le dije que no la comprara que se la hacía yo, mucho más sana y más rica y, por supuesto, lo corroboró. Y también la hice en cuanto vi los whoopies de Carmen de Dulces Bocados, pensé que las dos cosas juntas tenía que ser un bocado exquisito y no me equivoqué nada de nada.
Lo único malo, que no lo es, es que debemos guardarlos en la nevera, metidos en una lata, dado que la nutella es hecha con leche, aunque tampoco creo que sea un problema porque para lo que duran...



Ingredientes para uns 40 biscoitiños (20 parellas):
200 g. de fariña tamizada
120 g. de azucre glasé
100 g. de manteiga a temperatura ambiente
2 ovos
1/2 sobre de fermento tipo Royal

En castellano
Ingredientes para unos 40 bizcochitos (20 parejas):
200 g. de harina tamizada
120 g. de azúcar glasé
100 g. de mantequilla a temperatura ambiente
2 huevos
1/2 sobre de levadura tipo Royal


 Preparación:
- Colocar papel de fornear sobre a bandexa do forno (necesitaremos 2 bandexas ou facer en dúas quendas).
- Fundir a manteiga e bater co azucre ata que quede lixeiramente espesa, uns 5 min. Engadir os ovos de 1 en 1, batendo a masa entre eles.
- Engadir a fariña, o fermento e o cacao, bater ata incorporar e encher unha manga pasteleira (tamén se pode facer cunha culler)
- En caso de se faga con manga, colocar a manga sobre o papel sen tocalo, apertar para que saiga a masa pero sen mover a manga e cando se consiga o diámetro desexado retirar cara arriba. Quedará un pico de masa que podemos aplanar cos dedos húmidos. Entre eles hai que deixar uns 2 dedos de separación porque medran un pouco.
- Fornear 10 min en forno prequecido a 180º. Deixar arrefriar sobre o papel, pero retirar da bandexa.
- Unha vez fríos, untar coa crema de avelás caseira a metade dos biscoitiños e tapar coa outra metade.
- Coa nutella caseira deben estar na neveira, metidos nunha lata. Se os deixamos na neveira dun día para outro estarán perfectos.




En castellano
Preparación:
- Colocar papel de hornear sobre la bandeja del horno (necesitaremos 2 bandejas o hacer en dos tandas).
- Fundir la mantequilla y batir con el azúcar hasta que quede ligeramente espesa, unos 5 min. Añadir los huevos de 1 en 1, batiendo la masa entre ellos.
-Añadir la harina, la levadura y el cacao, batir hasta incorporar y rellenar una manga pastelera (también se puede hacer con una cuchara)
- Si se hace con manga, colocar la manga sobre el papel sin tocarlo, apretar para que salga la masa pero sin mover la manga y cuando se obtenga el diámetro deseado retirar hacia arriba. Quedará un pico de masa que podemos aplanar con los dedos húmedos. Entre ellos hay que dejar unos 2 dedos de separación porque crecen un poco.
- Hornear 10 min en horno precalentado a 180º. Dejar enfriar sobre el papel, pero retirar de la bandeja.
Una vez fríos, untar con la crema de avellanas casera la mitad de los bizcochitos y tapar con la otra mitad.
- Con la nutella casera deben estar en la nevera, metidos en una lata. Si los dejamos en la nevera de un día para otro estarán perfectos.


RECETA CREMA DE ABELÁS CASEIRA
Ingredientes
100 gr de abelás torradas
200 gr de chocolate fondant con leite
1 Chisco de sal
200 ml de leite enteiro
90 gr de azucre normal
2 Culleradiñas de aceite de oliva
1 Culleradiña de leite condensada
5 Pingas de esencia de vainilla
En castellano
Ingredientes
- 100 gr de avellanas tostadas
- 200 gr de chocolate fondant con leche
- 1 Pizca de sal
- 200 ml de leche entera
- 90 gr de azúcar normal
- 2 Cucharaditas de aceite de oliva
- 1 Cucharadita de leche condensada
- 5 Gotas de esencia de vainilla




Preparación
- Trituramos as abelás torradas e peladas cunha picadora ou procesador de alimentos ata formar unha pasta. Debe quedar unha pasta case líquida xa que a abelá empezará a soltar o aceite que ten.
- Fundimos o chocolate co chisco de sal.
- Quentamos un pouco o leite co azucre para que se disolva.
- Engadimos ao procesador onde tiñamos as abelás trituradas o chocolate fundido e o leite morno co azucre. Seguimos triturando. No meu caso tiven que pasar as abelás a outro recipiente máis amplo e engadir os demais ingredientes pois non me cabía no recipiente no que triturei as abelás e seguín o proceso co batedor eléctrico.
- Para rematar pomos o aceite de oliva, o leite condensado e a esencia de vainilla. Seguimos batendo para que se mesture todo ben.
- Neste punto teremos unha mestura bastante líquida. Envasamos e refrixeramos unhas horas, aínda que o máis recomendable é deixar un día enteiro en frío para ter a textura correcta.



En castellano
Preparación
- Trituramos las avellanas tostadas y peladas con una picadora o procesador de alimentos hasta formar una pasta. Debe quedar una pasta casi líquida ya que la avellana empezará a soltar el aceite que tiene.
- Fundimos el chocolate con la pizca de sal.
- Calentamos un poco la leche con el azúcar para que éste se disuelva.
- Añadimos al procesador donde teníamos las avellanas trituradas el chocolate fundido y la leche tibia con el azúcar. Seguimos triturando. En mi caso pasé las avellanas a otro recipiente y allí le añadí el resto de los ingredientes porque en el que usé para triturar las avellanas no me cabía todo. Seguí mezclando con una batidora.
- Por último ponemos el aceite de oliva, la leche condensada y la esencia de vainilla. Segimos batiendo para que se mezcle todo bien.
- En este punto tendremos una mezcla bastante líquida. Envasamos y refrigeramos unas horas, aunque lo más recomendable es dejarlo un día entero en frío para tener la textura correcta.

martes, 3 de julio de 2012

FERMENTO NATURAL. MASA NAI. LEVADURA NATURAL.

Levo varios días dándolle voltas a esta entrada, resúltame difícil explicar todo isto da masa nai. Xa facía tempo que quería facer a miña propia masa nai e por fin me decidín. Estou totalmente entusiasmada, A-LU-CI-NA-DA. O mundo do pan é moi amplo, parece incrible con con unha base de auga e fariña poida haber tantas variantes. A masa nai que eu fixen é a máis básica, a de auga e fariña simplemente, sen máis complementos nin cousas raras. Copiei de Ibán Yarza, que o ten moi ben explicado no seu blogue e ademais atopei, creo que por casualidade, un vídeo que é moi ilustrativo. É algo que está ao alcance de calquera, non fai falta ter destrezas especiais para facer isto.
Se te pos a mirar pola rede hai moita xente entusiasta de usar os fermentos naturais e aí é de onde veñen as variantes. Na miña humilde opinión, penso que cada un debe coller o seu sistema, o que máis se adapte á súa vida, e listo, saen pans coma churros. É máis, cada un pode ir experimentando e probando.
Ademais se miramos moito podemos volvernos tolos, empezan a falarnos de tantos por cen de hidratación, disto e do outro e aí é onde podemos pensar "isto non é para min". Os nosos devanceiros fixeron pan sempre, o pan debe ser case tan antigo como o propio home. Máis próximo a nós, as nosas avoas e bisavoas facían pan na casa, todas sabían facer pan e facíano con fermentos naturais e paciencia, sen aditivos, sen présas. Todo o mundo tiña o seu fermento na casa e se a algunha desas avoas, que aínda está entre nós,  lle preguntamos polo tanto por cento de hidratación, a autolisis e non sei que máis palabros, seguro que nos miran raro. Agora todo o queremos controlar, agora todos queremos ser expertos e non por iso nos van a saír mellores pans que ás nosas avoas, eu diría que ao contrario. Antes non había básculas de precisión en gramos, non pesaban nada, todo o facían a ollo. Agora estrañamos todo o antigo, dicimos que antes era mellor, pero, iso si, con coñecemento e termos rimbombantes. Aprendamos dos maiores, da experiencia, do auténtico.
Pois ben, con todo isto quero dicir que eu a pesar de usar unha báscula de gramos, fágoo todo un pouco a ollo e non teño nin idea dos tantos por cento de hidratación, nin nada de nada, nin fago contas para facer un pan. Entón todos podemos facer un pan rico, natural coas nosas propias mans, con paciencia, un pan que dura fresco unha chea de días, un pan que sabe a pan.
Por todo isto estou entusiasmada porque me sae un pan estupendo só con auga, fariña e un pouco de sal. A pesar de que miro, leo e vexo vídeos en you tube eu sigo co meu método, fago as miñas propias mesturas e experimentacións e pásoo pipa. Ademais innúndame unha gran felicidade cando vexo saír do forno un pan auténtico.

El primer pan fruto de la masa madre


En castellano
Llevo varios días dándole vueltas a esta entrada, me resulta difícil explicar todo esto de la masa madre. Ya hacía tiempo que quería hacer mi propia masa madre y por fin me he decidido. Estoy totalmente entusiasmada, A-LU-CI-NA-DA. El mundo del pan es muy amplio, parece increíble con con una base de agua y harina pueda haber tantas variantes. La masa madre que yo he hecho es la más básica, la de agua y harina simplemente, sin más complementos ni cosas raras. He copiado de Ibán Yarza, que lo tiene muy bien explicado en su blog y además encontré, creo que por casualidad, un vídeo que es muy ilustrativo. Es algo que está al alcance de cualquiera, no hace falta tener destrezas especiales para hacer esto.
Si te pones a mirar por la red hay mucha gente entusiasta de usar los fermentos naturales y ahí es de donde vienen las variantes. En mi humilde opinión, pienso que cada uno debe coger su sistema, el que más se adapte a su vida, y listo, salen panes como churros. Es más, cada uno puede ir experimentando y probando.
Además si miramos mucho podemos volvernos locos, empiezan a hablarnos de tantos por cien de hidratación, de esto y de los otro y ahí es donde podemos pensar "esto no es para mi". Nuestros ancestros hicieron pan siempre, el pan debe ser casi tan antiguo como el propio hombre. Más cercano a nosotros, nuestras abuelas y bisabuelas hacían pan en casa, todas sabían hacer pan y lo hacían con fermentos naturales y paciencia, sin aditivos, sin prisas. Todo el mundo tenía su fermento en casa y si a alguna de esas abuelas, que todavía está entre nosotros, le preguntamos por el tanto por ciento de hidratación, la autolisis y no se que más palabros, seguro que nos miran raro. Ahora todo lo queremos controlar, ahora todos queremos ser expertos y no por ello nos van a salir mejores panes que a nuestras abuelas, yo diría que al contrario. Antes no había básculas de precisión en gramos, no pesaban nada, todo lo hacían a ojo. Ahora añoramos todo lo antiguo, decimos que antes era mejor, pero, eso si, con conocimiento y términos rimbombantes. Aprendamos de los mayores, de la experiencia, de lo auténtico.
Pues bien, con todo esto quiero decir que yo a pesar de usar una báscula de gramos, lo hago todo un poco a ojo y no tengo ni idea de los tantos por ciento de hidratación, ni nada de nada, ni hago cuentas para hacer un pan. Entonces todos podemos hacer un pan rico, natural con nuestras propias manos, con paciencia, un pan que dura fresco un montón de días, un pan que sabe a pan.
Por todo esto estoy entusiasmada porque me sale un pan estupendo solo con agua, harina y un poco de sal. A pesar de que miro, leo y veo vídeos en you tube yo sigo con mi método, hago mis propias mezclas y experimentaciones y me lo paso pipa. Además me inunda una gran felicidad cuando veo salir del horno un pan auténtico.


La miga espectacular.


PROCESO DE ELABORACIÓN
Seguramente se entende mellor no blog de Ibán Yarza e no vídeo, de todos os xeitos vou expor a miña experiencia por se alguén se contaxia do meu entusiasmo.
Todo o proceso dura catro días, no meu caso durou 3 tres porque a temperatura da miña cociña é bastante alta.
Algo moi importante neste proceso é precisamente a temperatura do lugar no que facemos a masa, non se desenvolve igual. Eu non teño nin idea da temperatura que fai na miña cociña, só sei que é bastante cálida. Aí entra a nosa intuición e o noso sentido común e non seguir sempre unhas instrucións ríxidas, ser un pouco como as nosas avoas.
Primeiro día
- A hora de comezo elíxea cada un como lle veña ben. Eu elixín as dez da noite.
- Mesturamos nun recipiente unha parte de fariña e outra de auga. O recipiente mellor de cristal, un bote de marmelada, por exemplo. No meu caso é un bote de mel, alargado, é máis grande que os de marmelada.
- A cantidade de fariña e de auga decidímola nós, no meu caso usei un vaso de yogurt de cristal (dos da leiteira). A fariña recomendan que sexa integral e mellor de centeo. No caso de que se faga con fariña branca, debe ser fariña de forza, da de pan.
- Tapámolo e queda sen tocalo ata o día seguinte. A tapa aconsellan que teña un buraco.



En castellano
PROCESO DE ELABORACIÓN
Seguramente se entiende mejor en el blog de Ibán Yarza y en el vídeo, de todas formas voy a exponer mi experiencia por si alguien se contagia de mi entusiasmo.
Todo el proceso dura cuatro días, en mi caso duró 3 tres porque la temperatura de mi cocina es bastante alta.
Algo muy importante en este proceso es precisamente la temperatura del lugar en el que hacemos la masa, no se desarrolla igual. Yo no tengo ni idea de la temperatura que hace en mi cocina, solo sé que es bastante cálida. Ahí entra nuestra intuición y nuestro sentido común y no seguir siempre unas instrucciones rígidas, ser un poco como nuestras abuelas.

Primer día
- La hora de comienzo la elige cada uno como le venga bien. Yo elegí las diez de la noche.
- Mezclamos en un recipiente una parte de harina y otra de agua. El recipiente mejor de cristal, un bote de mermelada, por ejemplo. En mi caso es un bote de miel, alargado, es más grande que los de mermelada.
- La cantidad de harina y de agua la decidimos nosotros, en mi caso usé un vaso de yogurt de cristal (de los de la lechera). La harina recomiendan que sea integral y mejor de centeno. En caso de que se haga con harina blanca, debe ser harina de fuerza, de la de pan.
- Lo tapamos y se queda sin tocarlo hasta el día siguiente. La tapa aconsejan que tenga un agujero.




Segundo día
- Nalgúns casos nesas 24 horas, non adoita pasar nada. no meu caso, si, xa estaba con burbullas a mestura.
- Sacamos un par de culleradas da mestura (tirámolas) e engadimos máis fariña e máis auga. En lugar de quitar un par de cucaharadas podemos eliminar a metade da mestura (cada un que faga como queira, o caso é quitar algo porque senón a masa non nos cabería en casa). No meu caso sigo cos vasiños de yogurt, pero nesta ocasión pola metade, a metade do vasiño de fariña e a metade de auga.
- Mesturamos ben e deixámolo tapado ata o día seguinte.
En castellano
Segundo día
- En algunos casos en esas 24 horas, no suele pasar nada. en mi caso, si, ya estaba burbujeante la mezcla.
- Sacamos un par de cucharadas de la mezcla (las tiramos) y añadimos más harina y más agua. En lugar de quitar un par de cucaharadas podemos eliminar la mitad de la mezcla (cada uno que haga como quiera, el caso es quitar algo porque sino la masa no nos cabría en casa). En mi caso sigo con los vasitos de yogurt, pero en esta ocasión por la mitad, la mitad del vasito de harina y la mitad de agua.
- Mezclamos bien y lo dejamos tapado hasta el día siguiente.


Después de 24 horas ya se veía vida, actividad. Por lo que he leído, en 24 horas puede que no pase nada. En este caso, por la temperatura cálida de mi cocina ya se produjo actividad.

Terceiro día
- Aquí é onde chegan as miñas variacións.
- Suponse que tería que esperar 24 horas, é dicir ata as dez da noite. Pois non. A miña masa pola mañá xa crecera e burbullaba moito. E ao mediodía xa baixara. Que siginifica isto de que baixara? Pois ben, a masa crece e acada un punto máximo de actividade, en canto chega a el comeza a descender, o cal non quere dicir que non estea ben, é así.
- Entón decidín facer ao mediodía o que tiña que facer pola noite. Tirei masa e volvín engadir medio vasiño de fariña e medio de auga. Mestúrase ben cunha culler, cunhas varillas, co que nos resulte máis cómodo.
- Pasaría algo se non o fixese ata a noite? Non, non pasaría nada.

En castellano
Tercer día
- Aquí es donde llegan mis variaciones.
- Se supone que tendría que esperar 24 horas, es decir hasta las diez de la noche. Pues no. Mi masa por la mañana ya había crecido y burbujeaba mucho. Y al mediodía ya había bajado. Que siginifica esto de que había bajado? Pues bien, la masa crece y alcanza un punto máximo de actividad, en cuanto llega a él comienza a descender, lo cual no quiere decir que no esté bien, es así.
- Entonces decidí hacer al mediodía lo que tenía que hacer por la noche. Tiré masa y volví a añadir medio vasito de harina y medio de agua. Se merzcla bien con una cuchara, con unas varillas, con lo que nos resulte más cómodo.
- Pasaría algo si no lo hiciese hasta la noche? No, no pasaría nada.


Esto es por la mañana, después de 10 horas de haberla refrescado, ya se puede observar que ha crecido considerablemente. Al mediodía la refresqué, no esperé a la noche.
Esta imagen es del tercer día por la noche, después de haberla refrescado al mediodía, transcurrieron unas ocho horas. Alcanzó el borde del bote. A la mañana siguiente (que ya sería el cuarto día), había bajado y la refresqué.


 Cuarto día
- No meu caso fixen o proceso de tirar masa, e engadir fariña e auga, pola mañá. Xa vemos que a masa subiu, deixou a súa marca e volveu a baixar.
- Esperamos a que volva actuar e xa temos o noso fermento natural listo para facer pan.
- En canto creza podemos empezar a facer pan. Se nese momento non nos apetece, podemos gardalo na neveira.
- Cando queiramos facer pan, sacámolo da neveira e engadímoslle fariña e auga, e deixamos actúar.
- Que significa actuar? Que teña burbullas e que medre.
En castellano
Cuarto día
- En mi caso hice el proceso de tirar masa, y añadir harina y agua, por la mañana. Ya vemos que la masa ha subido, ha dejado su marca y ha vuelto a bajar.
- Esperamos a que vuelva a actuar y ya tenemos nuestro fermento natural listo para hacer pan.
- En cuanto crezca podemos empezar a hacer pan. Si en ese momento no nos apetece, podemos guardarlo en la nevera.
- Cuando queramos hacer pan, lo sacamos de la nevera y le añadimos harina y agua, y dejamos actúar.
- Que significa actuar? Que tenga burbujas y que crezca.



Se queremos que o noso fermento sexa branco
- Retiramos unha parte do noso fermento integral e engadímoslle fariña de forza branca e auga.
- Repetimos varios días, tirando un pouco de masa e engadindo fariña branca e auga ata que consigamos a nosa masa branca. Facemos o mesmo procedemento que cando empezamos.
- Eu teño dous botes, un con fermento integral, de fariña de centeo e outro branco.


Aquí tenemos la blanca y la de centeno, después de estar una semana en la nevera.

COIDADO
- A fariña branca absorve menos líquido que a integral, polo tanto o noso fermento branco vai ser máis líquido que o integral. Para conseguir que non sexa tan líquido con engadir menos proporción e auga que de fariña, solucionado. Tampouco pasa nada por que sexa líquido.
A masa nai ten un líquido marrón - Isto non é malo, é normal. Metémola na neveira e logo dunha semana ten un líquido marrón, non pasa nada. Refrescámola normalmente e listo.
Que é refrescar a masa? - Chámaselle refrescar a darlle de comer, a engadirlle auga e fariña para que actúe.

Creo que xa está a explicación completa. A miña experiencia. Agora queda pór os pans e explicar como os fago. É máis longa e tediosa a explicación que o proceso en si. Ao min resultoume difícil facer esta explicación. Sempre penso que non está o suficientemente explicado. O caso é que tampouco ten moito que explicar, é moi simple. NON é delicada, a masa adáptase a nós, non é ríxido en tempos, nin en cantidades.
Podemos tela na neveira por tempo indefinido, penso que é bo refrescala, unha vez á semana.

A veces cuando se refresca se vuelve loca.


En castellano
Si queremos que nuestro fermento sea blanco
- Retiramos una parte de nuestro fermento integral y le añadimos harina de fuerza blanca y agua.
- Repetimos varios días, tirando un poco de masa y añadiendo harina blanca y agua hasta que consigamos nuestra masa blanca. Hacemos el mismo procedimiento que cuando empezamos.
- Yo tengo dos botes, uno con fermento integral, de harina de centeno y otro blanco.
CUIDADO
- La harina blanca absorve menos líquido que la integral, por lo tanto nuestro fermento blanco va a ser más líquido que el integral. Para conseguir que no sea tan líquido con añadir menos proporción e agua que de harina, solucionado. Tampoco pasa nada por que sea líquido.
La masa madre tiene un líquido marrón
- Esto no es malo, es normal. La metemos en la nevera y después de una semana tiene un líquido marrón, no pasa nada. La refrescamos normalmente y listo. Personalmente, tiro con ese líquido.
Que es refrescar la masa?
- Se le llama refrescar a darle de comer, a añadirle agua y harina para que actúe.

Creo que ya está la explicación completa. Mi experiencia. Ahora queda poner los panes y explicar como los hago. Es más larga y tediosa la explicación que el proceso en si. A mi me ha resultado difícil hacer esta explicación. Siempre pienso que no está lo suficientemente explicado. El caso es que tampoco tiene mucho que explicar, es muy simple. NO es delicada, la masa se adapta a nosotros, no es rígido en tiempos, ni en cantidades.
Podemos tenerla en la nevera por tiempo indefinido, pienso que es bueno refrescarla, una vez a la semana.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...