jueves, 2 de enero de 2014

STONIAN KRINGLE

Empalagada estou con tanta bondade, amor e bos desexos, tanta pastelada sóbeme o azucre en sangue, dáme repelús. Ah..., non...!! Que se cadra é que ao ter máis tempo libre atibórrome a dulzainas varias, porque é ver unha masa nova e ao ataque que vou. Que o sentido relixioso destas datas non o comparto nin o celebro, pero iso si, masa típica que vexo, masa que probo, que me dá igual que sexa propia do Nadal, o caso é que sexa masa. E que conste que turróns, polvoróns, mazapáns e doces deses non probei nin un.
Aínda que o meu empalague radique basicamente nese reparto de amor sen medida, esa hipocresía que desborda as rúas, comercios, telefónos... nestes finais de decembro. Vexamos, só somos bos e amorosos cando acaba o ano? Rebéntame o malgaste de bos desexos e que todo o mundo pronuncie aquilo de... "felices festas, feliz Nadal, feliz ano..." O resto do ano xa podemos estar de mal humor e odiar, envexar, maldesexar..., agora querémonos e adoramos ao próximo como a nós mesmos. Por favor señores, o resto do ano tamén se lle pode adicar un sorriso á xente e desexarlle un bo día, non gasten todas as enerxías nos dez últimos días do ano. E esas mensaxes (agora whatsapp) de xente que non sabes nin quen é, porque xa non lle tes o nome gravado, ben porque o borraches, ben porque se quedou no cambio de teléfono. Esa xente non pensa que se cadra morreches, ou estás pasando por un momento difícil e pouco grato, e o que menos che apetecen son ñoñadas de descoñecidos aos que lles importas tres pementos, pero eles cumpriron coa súa boa acción do ano, foron amorosos e con iso xa basta, veña home.
Ao que vou, que é o que importa, esta marabillosa coroa entrenzada, aromatizada con canela e cardamomo e que é un pracer para o padal. Declárome canelo-adicta, encántanme os doces con canela, é máis, non sei parar, un anaco pídeme outro, son unha yonqui da canela.
Tiña eu ganas de facela e o outro día vina en Rico y sin azúcar e púxenme a investigar. Creo que nunca vin unha receita tan exacta, sen versións, en todos os blogues que visitei (e en varios idiomas) teñen a mesma receita da masa, con recheos varios, pero a receita da masa é sempre a mesma. Creo que é unha receita da thermomix (e a saber si en Estonia fan este pan e no caso de que o fagan, a saber si se parece) e pasárona duns a outros fielmente. Pero xa cheguei eu para cambiala, unha que se revela contra os convencionalismos (véxanse ideas sobre o Nadal). Ben, que me parecía pequena e aumenteina un pouco e na receita orixinal non lle dan un segundo levado, pero case me parecía sacrilexio e, por suposto, eu deillo. 
E recordemos repartir amor, gratitude, sorrisos e bos desexos os 365 días do ano.





En castellano
Empalagada estoy con tanta bondad, amor y buenos deseos, tanta pastelada me sube el azúcar en sangre, me da repelús. Ah..., no...!! Que a lo mejor es que al tener más tiempo libre me atiborro a dulzainas varias, porque es ver una masa nueva y al ataque que voy. Que el sentido religioso de estas fechas no lo comparto ni lo celebro, pero eso sí, masa típica que veo, masa que pruebo, que me da igual que sea propia de la Navidad, el caso es que sea masa. Y que conste que turrones, polvorones, mazapanes y dulces de esos no he probado ni uno.
Aunque mi empalague radique básicamente en ese reparto de amor sin medida, esa hipocresía que desborda las calles, comercios, telefónos... en estos finales de diciembre. Pero bueno,  solo somos buenos y amorosos cuando acaba el año? Me revienta el derroche de buenos deseos y que todo el mundo pronuncie aquello de... "felices fiestas, feliz Navidad, feliz año..." El resto del año  ya podemos estar de mal humor y odiar, envidiar, maldesear..., ahora nos queremos y adoramos al prójimo como a nosotros mismos. Por favor señores, el resto del año también se le puede dedicar una sonrisa a la gente y desearle un buen día, no gasten todas las energías en los diez últimos días del año. Y esos mensajes  (ahora whatsapp) de gente que no sabes ni quien es, porque ya no le tienes el nombre gravado, bien porque lo has borrado, bien porque se quedó en el cambio de teléfono. Esa gente no piensa que a lo mejor te has muerto, o estás pasando por un momento difícil y poco grato, y lo que menos te apetecen son ñoñadas de desconocidos a los que les importas tres pimientos, pero ellos han cumplido con su buena acción del año, han sido amorosos y con eso ya basta, venga hombre.
A lo que voy, que es lo que importa, esta maravillosa corona entrenzada, aromatizada con canela y cardamomo y que es un placer para el paladar. Me declaro canelo-adicta, me encantan los dulces con canela, es más, no sé parar, un trozo me pide otro, soy una yonqui de la canela.
Tenía yo ganas de hacerla y el otro día la vi en Rico y sin azúcar y me puse a investigar. Creo que nunca he visto una receta tan exacta, sin versiones, en todos los blogs que he visitado (y en varios idiomas) tienen la misma receta de la masa, con rellenos varios, pero la receta de la masa es siempre la misma. Creo que es una receta de la thermomix (y a saber si en Estonia hacen este pan y en caso de que lo hagan, a saber si se parece) y se ha ido pasando de unos a otros fielmente. Pero ya he llegado yo para cambiarla, una que se revela contra los convencionalismos (véanse ideas sobre la Navidad). Bien, que me parecía pequeña y la he aumentado un poco y en la receta original no le dan un segundo levado, pero casi me parecía sacrilegio y, por supuesto, yo se lo he dado. 
Y recordemos repartir amor, gratitud, sonrisas y buenos deseos los 365 días del año.




Ingredientes
Masa
500 g de fariña de forza
Un sobre de levadura seca marca maizena
200 ml leite tépeda
2 ovos
8 g de sal
Dúas culleradas de azucre
Raspadura de limón e de laranxa (ou esencias)
50 g de manteiga a temperatura ambiente 
Recheo
70 g de manteiga branda
2 culleradiñas de canela
8 vainas de cardamomo
3 culleradas de azucre moreno
Noces picadas (cantidade a gusto)
Glaseado: 60 g de azucre glass, 10 g de auga.
En castellano
Masa
500 g de harina de fuerza
1 sobre de levadura de panadería (de maizena)
200 ml de leche templada
2 huevos ligeramente batidos
8 g de sal
2 cucharadas de azúcar
Ralladuras de limón y de naranja o, en su defecto, esencias.
50 g de mantequilla a temperatura ambiente
Relleno
70 g de mantequilla blanda
2 cucharaditas de canela
8 vainas de cardamomo
3 cucharadas de azúcar moreno
Nueces picadas (cantidad a gusto)
Glaseado: 60 g de azúcar glass, 10 g de agua.



Elaboración
Masa
- Neste caso usei a panificadora. Introdúcense primeiro os líquidos: leite, ovos, as esencias ou raiaduras, o sal, o azucre e para rematar a fariña e a levadura. Cando se forma a masa incorporamos a manteiga branda. Eu doulle dous amasados. Cando remata o primeiro, apago a panificadora e volvo acendela. Cando remata quito a masa da cubeta, boleo e déixoa fermentado nun recipiente lixeiramente enfariñado.
- Deixamos fermentar por espazo dunha ou dúas horas, dependendo da temperatura ambiente, ata que a masa duplique o seu volume. Nalgunhas ocasións meto a masa na neveira durante toda a noite.
- Si non temos panificadora: poñemos a fariña coa levadura e o azucre nun recipiente amplo, mesturamos; incorporamos, o leite, as esencias ou raiaduras,  os ovos e o sal. Amasamos, cando estean unidos os ingredientes pasamos á encimera e amasamos. Debemos amasar moito de xeito que a masa quede elástica.
- En canto colla textura de masa incorporamos a manteiga a temperatura ambiente e seguimos amasando. A manteiga tamén a podemos incorporar ao principio, é dicir, coa fariña, frotando cos dedos a manteiga coa fariña ata que estea totalmente incorporada, despois engádense o resto dos ingredientes.
 - Unha vez fermentada estiramos a masa en forma de rectángulo nunha superficie lixeiramente enfariñada. Deixámola ben finiña. Se está moi tensa e nos custa estirala, só debemos esperar un pouco e deixar que a masa se relaxe e logo será máis doado estirala.
- Untamos a superficie da masa coa pasta feita coa manteiga branda, o azucre, o cardamomo e a canela. E repartimos pola superficie noces picadas.
- Envolvemos a masa pola parte máis longa hasta formar un rulo.
- Cortamos o rulo pola metade sen  cortar de todo un dos extremos.
- Cruzamos as dúas metades hasta o final de xeito que queden entrenzadas. Unimos os dous extremos e formamos a coroa. 
- Cubrimos con un film e deixámolo en repouso durante media hora. Logo encendemos o forno a 180º e cando acade esa temperatura metemos a coroa previamente pincelada con leite.
- Forneamos a 180º durante media hora. Si vemos que se doura demasiado na superficie cubrimos con papel de prata. 
- Cando a trenza estea case lista fervemos nun cazo o azucre coa auga e formamos un almíbar co que pincelamos a coroa en canto a saquemos do forno e se queremos que se seque volvemos a introducila no forno por espazo de 10 minutos co forno xa apagado.



En castellano
Elaboración
Masa
- En este caso he usado la panificadora. Se introducen primero los líquidos: leche, el huevo, la sal, el azúcar, las ralladuras o esencias y por último la harina y la levadura. Cuando se forma la masa incorporamos la mantequilla blanda. Yo le doy dos amasados. Cuando termina el primero, apago la panificadora y vuelvo a encenderla. Cuando acaba quito la masa de la cubeta, boleo y la dejo fermentado en un recipiente ligeramente enharinado.
- Dejamos fermentar por espacio de una o dos horas, dependiendo de la temperatura ambiente, hasta que la masa duplique su volumen. En algunas ocasiones meto la masa en la nevera durante toda la noche.
- Si no tenemos panificadora: ponemos la harina con la levadura y el azúcar en un recipiente amplio, mezclamos; incorporamos, la leche, el huevo, las esencias  y la sal. Amasamos, cuando estén unidos los ingredientes pasamos a la encimera y amasamos. Necesita mucho amasado para que nos quede una masa esponjosa, el amasado Betinet es el más indicado.
- En cuanto coja textura de masa incorporamos la mantequilla a temperatura ambiente y seguimos amasando. La mantequilla también la podemos incorporar al principio, es decir, con la harina, frotando con los dedos la mantequilla con la harina hasta que esté totalmente incorporada, después se añaden el resto de los ingredientes.
- Una vez fermentada estiramos la masa en forma de rectángulo en una superficie ligeramente enharinada. La dejamos bien finita. Si está muy tensa y nos cuesta estirarla, dejaremos que repose unos minutos y seguimos estirando.
- Untamos la superficie de la masa con la pasta hecha con la mantequilla blanda, el azúcar, o cardamomo y la canela. Y esparcimos por la superficie nueces picadas.
- Envolvemos la masa por la parte más larga hasta formar un rulo.
- Cortamos el rulo por la mitad sin cortar del todo uno de los extremos.
- Cruzamos las dos mitades hasta el final de forma que queden entrenzadas. Unimos los dos extremos y formamos la corona. 
- Cubrimos con un film y lo dejamos en reposo durante media hora. Luego encendemos el horno a 180º y cuando consiga esa temperatura metemos la corona previamente pincelada con leche.
- Horneamos a 180º durante media hora. Sí vemos que se dora demasiado en la superficie cubrimos con papel de plata. 
- Cuando la trenza esté casi lista hervimos en uno cazo el azúcar con el agua y formamos un almíbar con el que pincelamos la corona en cuanto la saquemos del horno y se queremos que se seque volvemos a introducirla en el forno por espacio de 10 minutos con el horno ya apagado.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...