lunes, 3 de agosto de 2015

SIMPLES BARRAS DE PAN

O meu co pan é amor, amor do verdadeiro. Adóroo e encántame facelo. Probo centos de receitas, pero teño as miñas preferidas, receitas que repito unha e outra vez. Aínda que, non sei moi ben o porqué, case non publico pan, quitando os pans doces. Eu creo que é porque a pesar de gustarme moito facelo aínda non o fago todo o perfecto que quixera, vexo que me falta moito para facer un bo pan, conseguir todo o que un bo pan significa: miga, códea... Entón dame apuro ensinalo, dado que non está perfecto para min e paréceme un insulto (ao propio pan e a quen o fai ben) ensinar algo que non é de todo o que debería ser. Téñolle demasiado respecto para facelo. 
Esta é unha receita moi básica, sen florituras, con un 70% de hidratación. Fácil, pouco profesional, pero tiña que estar no meu nivel, máis nivel non acado.
O tema das barras era o meu gran talón de Aquiles, non me quedaban como quería, a miga bastante ben, pero o seu aspecto externo non era o desexado. Non é que agora o conseguira de todo, pero acércase. Síntome ben, orgullosa, encántame miralas, esbozo un bobalicón sorriso. Aínda non están perfectas, nin de lonxe, pero van acercándose.



En castellano
Lo mío con el pan es amor, amor del verdadero. Lo adoro y me encanta hacerlo. Pruebo miles de recetas, pero tengo mis preferidas, recetas que repito una y otra vez. Aunque, no sé muy bien el porqué, casi no publico pan, salvo panes dulces. Yo creo que es porque a pesar de gustarme mucho hacerlo todavía no lo hago todo lo perfecto que quisiera, veo que me falta mucho para hacer un buen pan, conseguir todo lo que un buen pan significa, miga, corteza... Entonces me da apuro enseñarlo porque no está perfecto para mi y me parece un insulto enseñar algo que no es lo que debería ser.
Esta es una receta muy básica, sin florituras, con un 70% de hidratación. Fácil, poco profesional, pero tenía que estar en mi nivel, más nivel no alcanzo.
El tema de las barras era mi gran talón de Aquiles, no me quedaban como quería, la miga bien, pero su aspecto externo no era el deseado. No es que ahora lo haya conseguido del todo, pero se le acerca. Me siento bien, me siento orgullosa, me encanta mirarlas, esbozo una bobalicona sonrisa. Todavía no están perfectas, ni de lejos, pero van acercándose.



Ingredientes
500 g de fariña
350g de auga
8 g de sal
medio sobre de panadería maizana (uns 3 g)
En castellano
Ingredientes
500 g de harina panadera (son ideales las que se compran en las panaderías)
350 g de agua
8 g de sal
medio sobre de levadura de panadería maizena (unos 3 g)



Elaboración
- Mesturamos a fariña coa auga e deixamos repousar unha media hora (autolisis)
- Incorporamos a levadura e amasamos un pouco para integrala na masa. Despois facemos o mesmo co sal.
- Logo meto a masa na panificadora e doulle dous amasados de 15 minutos. Se non temos panificadora non queda outra que amasar a man. Para facilitar o traballo pódese amasar un pouco e deixar repousar, en varias tandas (3 ou catro veces). O amasado máis apropiado é o Bertinet porque a masas é bastante pegañenta.
- Ao sacala da panificadora doulle un amasado Bertinet e dóbroa en catro: parte de arriba ao centro, a de abaixo encima da anterior. Logo o mesmo pero coa dereita e a esquerda.



- Deposito a masa nun recipiente engraxado coas dobleces cara abaixo. Aos 45 minutos volvo darlle unha doblez e pasados outros 45 doulle outra. Déixase fermentar por espazo dunha hora e media, dúas, ata que estea ben inflada.
- Levamos a masa a unha superficie lixeiramente enfariñada e formamos as barras. Para o formado nada mellor que ver uns vídeos de La cocina de babette.
- Unha vez formadas déixanse fermentar por espazo dunha hora. Á media hora acendemos o forno a 250º. Xusto cando acendo o forno coloco unha bandexa de aluminio baleira na base do forno.
- Cando o forno estea ben quente, no meu caso introduzo unha bandexa de forno con auga ben fría, na parte máis alta do forno. Isto fágoo porque o meu forno non ten opción de poñer calor só abaixo, se o forno ten esa opción, ponse calor só abaixo. Ademas boto auga no recipiente que está quente na base do forno para formar vapor. A auga que uso é moi fría, métoa no conxelador para que estea ben fría.
- Pecho o forno e fágolle os cortes ás barras (tamén hai un bo vídeo en La cocina de babette que nolo ensina perfectamente). Meter as barras na parte máis baixa do forno.
- Deixar as barras durante 20 min coa calor máxima e co vapor. Logo deses vinte minutos, baixar a temperatura a 220º e sacar as bandexas con auga. Se o forno estivo coa calor só na solera, agora poñerase arriba e abaixo. Subir as barras á parte central do forno e deixalas outros 20 min máis. Logo para que queden ben cruxentes, apagamos e deixámolas uns 10-15 min máis co forno apagado.
Estes últimos detalles son moi persoais, necesito anotalos para saber que fago, seguramente cada un no seu forno ten que facer diferente. Ao min custoume moito chegar a isto para conseguir as greñas e que a códea sexa cruxente.


En castellano
Elaboración
- Mezclamos la harina con el agua y dejamos reposar una media hora (autolisis)
- Incorporamos la levadura y amasamos un poco para integrarla en la masa. Después hacemos lo mismo con la sal.
- Luego meto la masa en la panificadora y le doy dos amasados de 15 minutos. Si no tenemos, habrá que amasar a mano. Para facilitar el trabajo, amasamos unos minutos y dejamos reposar la masa, es bastante pegajosa, por lo que el amasado más indicado es el Bertinet.
- Al sacarla de la panificadora le doy un amasado Bertinet y la doblo en cuatro: parte de arriba al centro, la de abajo encima de la anterior. Luego lo mismo, pero con la derecha y la izquierda.
- Deposito la masa en un recipiente engrasado con las dobleces hacia abajo. A los 45 minutos vuelvo a darle una doblez y pasados otros 45 le doy otra. Se deja fermentar por espacio de una hora y media, dos, hasta que esté bien inflada.
- Llevamos la masa a una superficie ligeramente enharinada y formamos las barras. Para el formado nada mejor que ver unos vídeos de la cocina de babette.



- Una vez formadas se dejan fermentar por espacio de una hora. A la media hora encendemos el horno a 250º. Justo cuando enciendo el horno coloco una bandeja de aluminio vacía en la base del horno.
- Cuando el horno esté bien caliente, en mi caso introduzco una bandeja de horno con agua bien fría, en la parte más alta del horno. Esto lo hago porque mi horno no tiene opción de poner calor solo abajo, si el horno tiene esa opción, se pone calor solo abajo. Ademas echo agua en el recipiente que está caliente en la base del horno para formar vapor. El agua la meto un tiempo antes en el congelador para que esté bien fría.
- Cierro el horno y le hago los cortes a las barras (también hay un buen vídeo en la cocina de babette que nos lo enseña perfectamente). Meter las barras en la parte más baja del horno.


- Dejar las barras durante 20 min con el calor a tope y con el vapor. Después de esos veinte minutos, bajar la temperatura a 220º y sacar las bandejas con agua. Subir las barras a la parte central del horno y dejarlas otros 20 min más. Si el horno estuvo solo con calor en la solera (parte de abajo) es el momento de poner calor arriba. Luego para que queden bien crujientes, apagamos y las dejamos unos 10-15 min más con el horno apagado.
Estos últimos detalles son muy personales, necesito anotarlos para saber que hago, seguramente cada uno en su horno tiene que hacer diferente. A mi me costó mucho llegar a esto para conseguir las greñas y que la corteza sea crujiente.


miércoles, 29 de julio de 2015

GALO DE CURRAL AO FORNO CON SALSA DE CHAMPÁN E CENORIA

GALLO DE CORRAL AL HORNO CON SALSA DE CHAMPÁN Y ZANAHORIA
Agora xa perdín o rumbo, xa non me considero blogueira cociñeira, xa non pertenzo ao clube. Xa se converteu no meu bloc de notas. Debe ser que non teño tesón, ou ambición, non sei. Xa case non miro outros bloguess,  e hainos boísimos, xa non coñezo aos novos. Isto deixei de facelo porque todo me, e non pode ser, todo o que se nos ofrece na rede é apetitoso. 
Despois está esa parte comercial, que buscas na rede unha receita e saen páxinas de anuncios, non de receitas, non saen de primeiros as receitas de verdade, os blogues de andar por casa con receitas auténticas, ou vas directamente a determinados blogues ou páxinas ou senón é un desastre. O meu como é de andar por casa non sae nas procuras que cada vez están máis intoxicadas.
A que vén todo este rollo, a que fixen este galo de curral, criado pola miña nai. Esforceime por preparalo rico e non pode quedar no esquecemento, teño que anotalo porque é unha receita de categoría, e non podo privar á humanidade desta delicia, que seguro que quedará ben con polo comercial, aínda que sinto dicir que nunca será o mesmo. 
En castellano
Ahora ya he perdido el rumbo, ya no me considero bloguera cocinera, ya no pertenezco al club. Ya se ha convertido en mi bloc de notas. Debe ser que no tengo tesón, o ambición, no sé. Ya casi no miro otros blogs, y los hay buenísimos, ya no conozco a los nuevos. Esto dejé de hacerlo porque todo me apetece, y no puede ser, todo lo que se nos ofrece en la red es apetitoso. 
Después está esa parte comercial, que buscas en la red una receta y salen páginas de anuncios, no de recetas, no salen de primeros las recetas de verdad, los blogs de andar por casa con recetas auténticas, o vas directamente a determinados blogs o páginas o sino es un desastre. El mío como es de andar por casa no sale en las búsquedas que cada vez están más intoxicadas.
A que viene todo este rollo, a que hice este gallo de corral, que cría mi madre, me esforcé por prepararlo rico y no puede quedar en el olvido, tengo que anotarlo porque es una receta de categoría, y no puedo privar a la humanidad de esta delicia, que seguro que quedará bien con pollo comercial, aunque siento decir que nunca será lo mismo.



Ingredientes
Medio galo de curral
4 dentes de allo
1 cebola
Medio pemento
2 cenorias
Medio litro de champán
Aceite de oliva
Sal, pimenta, herbas provenzais, pementa cayena
Fariña
En castellano
Ingredientes
Medio gallo de corral
4 dientes de ajo
1 cebolla
Medio pimiento
2 zanahorias
Medio litro de champán
Aceite de oliva
Sal, pimienta, hierbas provenzales, pimienta cayena
Harina



Elaboración
- Troceamos o galo, salpimentámolo. Rebozámolo en fariña e fritímolo en aceite quente. Imos retirando para unha bandexa de forno.
- Nun morteiro machucamos dous dentes de ajo coas herbas provenzais, a pementa cayena e dúas culleradas de aceite.
- Pintamos os anacos de galo con esta mestura. Si quedan restos diluímolos cun pouco de champán e incorporámolos á fonte co galo.
- Na tixola na que douramos o galo, salteamos o allo a cebola, o pemento e a cenoria e salpímentámos. En canto abranden un pouco engadímoslle o champán. Incorporamos todo á fonte onde temos o galo.
- Metemos no forno a 200º durante hora e media.
- Sacamos do forno, retiramos o polo da fonte e trituramos a salsa coas hortalizas. 
- Podemos acompañalo  cunhas patacas e unhas cenorias. Unhas patacas pequenas, lavamos ben a pel e cortámolas en cuartos, limpamos ben as cenorias. Cocemos todo uns vinte minutos, e a continuación fritímolas uns minutos en abundante aceite.




En castellano
Elaboración
- Troceamos el gallo, salpimentamos. Lo rebozamos en harina y lo freímos en aceite caliente. Vamos retirando para una bandeja de horno.
- En un mortero machacamos dos dientes de ajo con las hierbas provenzales, la pimienta cayena y dos cucharadas de aceite.
- Pintamos los trozos de gallo con esta mezcla. Si quedan restos los diluimos con un poco de champán y los incorporamos a la fuente con el gallo.
- En la sartén en la que doramos el gallo, salteamos el ajo la cebolla, el pimiento y la zanahoria y salpimenteamos. En cuanto ablanden un poco le añadimos el champán. Incorporamos todo a la fuente donde tenemos el gallo.
- Metemos en el horno a 200º durante hora y media.
- Sacamos del horno, retiramos el pollo de la fuente y trituramos la salsa con las hortalizas. 
- Para acompañar podemos hacer unas patatas y unas zanahorias. Unas patatas pequeñas,  lavamos bien la piel y las cortamos en cuartos, limpiamos bien las zanahorias. Cocemos todo unos veinte minutos. y a continuación las freímos unos minutos en abundante aceite.



domingo, 21 de junio de 2015

TORTA DE AMORODOS CON NATA

TARTA DE FRESAS CON NATA
Enfrentándome a unha entrada. Onte mirando fotos comprobei a cantidade de cousas que fago e que lle saco fotos, edítoas, e ao final nin publico. Algunhas receitas son improvisacións que quedaron ben e ricas por iso fixen as fotos, pero pasan os días e non publico, logo xa nin me acordo dos detalles. Un desastre, Eso do blogue é curioso, falo con ilusión, pero acabas perdéndoa, sempre digo que é o meu cadernoe que só me deu cousas boas, pero... vaise deixando, vaise deixando e xa non fai ilusión, ou..., o traballo que da que é bastante, porque queres facelo o mellor posible, que da moita pereza poñerse, porque unha entrada supón horas. Ademais hai tantas cousas boas pola rede, blogues con fotos marabillosas paso a paso, con vídeos explicativos..., eu mesma recurro a esas páxinas e encántanme, este espazo xa quedo anticuado e cutre. Que conste que me segue gustando moito experimentar e inventar, sobre todo coas masas.
Aínda así esta torta era digna de publicación porque é tan bonita, sinxela e elegante que merece a pena unha entrada.
En castellano
Enfrentándome a una entrada. Ayer mirando fotos comprobé la cantidad de cosas que hago y que le saco fotos, las edito y al final ni publico. Algunas recetas son improvisaciones que quedaron bien y ricas por eso hice las fotos, pero pasan los días y no publico y luego ya ni me acuerdo de los detalles. Un desastre. Esto de blog es curioso, lo haces con ilusión, pero acabas perdiéndola, siempre digo que es mi cuaderno y que solo me dio cosas buenas, pero..., se va dejando, se va dejando y ya no hace ilusión, o..., el trabajo que da es bastante, porque quieres hacerlo lo mejor posible, que da mucha pereza ponerse, porque una entrada supone horas. Hay tantas cosas buenas por la red que ya llega con copiar lo que ves. Que conste que me gusta mucho experimentar e inventar, sobre todo con el pan y las masas, que, por cierto, es lo que menos publico.
Esta tarta era digna de publicación porque es tan bonita, sencilla y elegante que merece una entrada.




Ingredientes
Biscoito
220 g de fariña
180 g de leite
50 g de manteiga
175 g de azucre
3 ovos
1 cullerada de zume de limón
1 e 1/2 culleradiña de royal
Esencia de vainilla
Marmelada de fresa
300 g de fresas
150 g de azucre
Para a decoración
400 ml de nata
5 culleradas de azucre
500 g de fresas
Se queremos podemos facer un almíbar para mollar o biscoito, eu fíxeno con un vaso de auga, medio de ron e cinco culleradas de azucre, todo a ferver e deixalo cinco minutos no lume.



En castellano
Ingredientes
Bizcocho
220 g de harina
180 g de leche
50 g de mantequilla
175 g de azúcar
3 huevos
1 cucharada de zumo de limón
1 y 1/2 cucharadita de royal
Esencia de vainilla
Mermelada de fresa
300 g de fresas
150 g de azúcar
Para la decoración
400 ml de nata
5 cucharadas de azúcar
600-700 g de fresas
Si queremos podemos hacer un almíbar para mojar el bizcocho, yo lo hice con un vaso de agua, medio de ron y cinco cucharadas d azúcar, todo a ebullición y dejarlo cinco minutos a fuego.



Elaboración
- Quentamos o leite coa manteiga hasta que ferva. Engadir o limón e a vainilla.
- Batemos os ovos co azucre hasta que branqueen.
- Engadirlle aos ovos a mestura do leite pouco a pouco.
- Por último, agregar pouco a pouco a fariña tamizada co royal.
- Introducimos nun molde de 18 cm, previamente engraxado e enfariñado ou cuberto con papel de forno.
- Meter no forno quente a 180º, durante 50 min, ou hasta que saia seca a agulla.
- Deixamos arrefriar e cortámolo en tres.
A marmelada de fresa.
-Cortamos en anaquiños pequenos as fresas e mesturámolos co azucre. Poeñemos no lume hasta que ferva, baixamos o calor e deixamos burbullando un pouco durante unha media hora, removendo de vez en cando. Estará cando vexamos que se vai caramelizando e espesando.
Montaxe
Para a montaxe usei o aro do molde no que forneei o biscoito, para que quedara todo máis igualado.
- Poñemos unha placa de biscoito no fondo, podemos bañalo co almíbar e aplicamos unha xenerosa capa de nata montada. Encima outra plancha de biscoito, mollar co almíbar, capa de marmelada de fresa. Capa de biscoito e almíbar. Cubrimos con outra xenerosa capa de nata e encima coroamos con fresas partidas pola metade.
- Metemos na neveira por unha horas, antes de consumir.
- O mellor é facer o biscoito e a marmelada o día anterior.




En castellano
Elaboración
- Calentamos la leche con la mantequilla hasta llevarla a ebullición. Añadir el limón y la vainilla.
- Batimos los huevos con el azúcar hasta que blanqueen.
- Añadir a los huevos la mezcla de la leche poco a poco.
- Por último, agregar poco a poco la harina con el royal.
- Introducimos en un molde de 18 cm, previamente engrasado y enharinado o cubierto con papel de hornear.
- Metemos en horno caliente a 180º, durante unos 50 minutos o hasta que salga seca la aguja.
- Dejamos enfriar y lo cortamos en tres.
La mermelada de fresa
- Cortamos en taquitos pequeños las fresas y las mezclamos con el azúcar. Ponemos a fuego hasta que hierva, bajamos el fuego y lo dejamos burbujeando un poco durante una media hora, removiendo de vez en cuando. Estará cuando veamos que va caramelizando y espesando.
Montaje
Para el montaje utilicé el aro de molde de hacer bizcocho.
- Ponemos una plancha de bizcocho, podemos bañarlo con el almíbar y aplicamos una generosa capa de nata montada. Encima otra plancha de bizcocho, almíbar y mermelada de fresa. Capa de bizcocho y almíbar. Cubrimos con otra generosa capa de nata y encima coronamos con fresas partidas por la mitad.
- Metemos en la nevera unas horitas antes de consumir.
- Lo mejor es hacer el bizcocho y la mermelada el día anterior.




lunes, 6 de abril de 2015

PAN DE OVO DE FESTA

PAN DE HUEVO DE FIESTA
Xa teño publicado un pan de ovo, pero esto de experimentar e probar fai que receitas que nos parecían marabillosas as abandonemos porque descubrimos algo mellor. Agora revisando esa receita de pan de ovo, que por certo, é unha das máis visitadas no blogue, vexo fallos, en primeiro lugar a cantidade de levadura que usaba antes e non é necesario. A receita é boa, pero esta é mellor. Editarei a receita anterior e reducirei a cantidade de levadura.
Adoro as masas, esta trenza, é A MIÑA TRENZA, xa está publicada, aínda que variei algo, apetecíame facer algo con máis ovo e cuberto de merengue. Na miña zona o pan de ovo sempre vai cuberto de merengue, Miña nai sempre conta que cando era nena na casa facíanse pan de ovo para as festas e cubríase de merengue. Pois tiña eu ganas de facelo, pero..., que facer coas xemas? Pois engádese á masa e tan contentos.
A verdade é que o pan de ovo é algo moi tradicional, moi noso, e vou eu e póñolle o tang zhong ou roux e estropeo todo o tradicional (efectos da globalización). Debo confesar que me parece un gran invento, dalle ás masas unha textura incrible e ademáis consérvanse moito mellor. Así que unamos o que as tradicións de distintos lugares do mundo nos dan, todo sexa benvido para mellorar e enriquecer.
Debo confesar que todos os que proban esta trenza coinciden en que é un manxar, debo confesar, tamén, que me sinto moi orgullosa.
En castellano
Ya tengo publicado un pan de huevo, pero esto de experimentar y probar hace que recetas que nos parecían maravillosas las abandonemos porque hemos descubierto algo mejor. Ahora revisando esa receta del pan de huevo, que por cierto, es una de las más visitadas en el blog, veo fallos, el primero es la cantidad de levadura que usaba antes, no es necesario. La receta es buena, pero esta es mejor. Editaré la receta anterior y reduciré la cantidad de levadura.
Adoro las masas, esta trenza, es MI TRENZA, ya está publicada, aunque he variado algo, me apetecía hacer algo con más huevo y cubierto de merengue. En mi zona el pan de huevo siempre va cubierto de merengue. Mi madre siempre cuenta que cuando era niña en casa se hacían los panes de huevo para las fiestas y se les cubría de merengue. Pues tenía yo ganas de hacerlo, pero.. ¿qué hacer con las yemas? Pues las pones en la masa y tan contentos.
La verdad es que el pan de huevo es algo muy tradicional, muy nuestro, aunque voy yo y le pongo el tang zhong o roux y estropeo todo lo tradicional (son los efectos de la globalización). Debo confesar que me parece un gran invento, le da a las masas una textura increíble y además se conservan mucho mejor. Así que unamos lo que tradiciones de distintos lugares del mundo nos han dado, todo sea bienvenido para mejorar.
Debo confesar que todos lo que prueban esta trenza coinciden en que es un manjar, debo confesar, también, que me siento muy orgullosa.






Ingredientes:
Tang zhong
25 grs. fariña de forza
125 grs. auga
Masa
500 grs. fariña de forza
100 grs. azucre
6 grs. sal
1 sobre de levadura de panadería en po (de maizena, son 6 g)
1 ovo enteiro e 4 xemas (deixar un pouco para pintar)
75 ml leite morno (si se hace a mano será suficiente 50 ml)
50 ml de anís
Todo o tang zhong a temperatura ambiente (son sobre 120 g)
100 grs. manteiga cocida de vaca a temperatura ambiente  (se non temos usamos mantequilla)
Merengue: catro claras e sete culleradas de azucre
En castellano
Ingredientes:
Tang zhong
25 grs. harina de fuerza
125 grs. agua
Masa
500 grs. harina de fuerza
100 grs. azúcar
6 grs. sal
1 sobre de levadura de panadería en polvo (de maizena, son 6 g)
1 huevo y cuatro yemas (dejar un poco para pintar)
75 ml leche tibia (si se hace a mano llegará con 50 ml)
50 ml de anís
Todo el tang zhong a temperatura ambiente (son sobre 120 g)
100 grs. manteca de vaca cocida a temperatura ambiente (si no tenemos usamos mantequilla)
Merengue: cuatro claras y siete cucharadas de azúcar



Elaboración 
Tang zhong
- Nun cazo, mesturar a auga e a fariña cunhas varillas, cociñar a lume medio ata que se volva unha pasta suave, cunha textura similar ás natillas. Hai que vixiar a mestura e remover continuamente e non deixar que ferva, acada esa textura cando chega aos 65º. Primeiro fórmase unha escuma, a medida que esa escuma vai desaparecendo, vaise creando a textura que queremos. Ao empezar a espesar o que debemos facer e baixar o calor.
- Sacar do lume, cubrir cun filme de plástico tocando o tang zhong, isto é para que cando se arrefríe non se forme costra. Déixase arrefriar.
- Utilizar a temperatura ambiente. 
Masa 
- Neste caso usei a panificadora. Introdúcense primeiro os líquidos: leite anís, todo o tang zhong, os ovos (nunca poño todo, deixo un pouquiño no fondo do prato para logo, mesturado cun chorriño de leite, pintar por encima), o sal, o azucre e para rematar a fariña e a levadura. Doulle tres amasados, no segundo introduzo a manteiga. Cando remata quito a masa da cubeta, boleo e déixoa fermentado nun recipiente lixeiramente enfariñado. Que da unha masa bastante brandiña, polo que necesitamos fariña para manipulala.
- Deixamos fermentar por espazo dunha ou dúas horas, dependendo da temperatura ambiente, ata que a masa duplique o seu volume. Nalgunhas ocasións meto a masa na neveira durante toda a noite.
- Si non temos panificadora: poñemos a fariña coa levadura e o azucre nun recipiente amplo, mesturamos; incorporamos, o leite, o anís, o tang zhong e os ovos e o sal. Amasamos, cando estean unidos os ingredientes pasamos á encimera e amasamos. Debemos amasar moito de xeito que a masa quede elástica. Se amasamos a man debemos poñer menos leite, con 50 ml será suficiente.
- En canto colla textura de masa incorporamos a manteiga a temperatura ambiente e seguimos amasando. A manteiga tamén a podemos incorporar ao principio, é dicir, coa fariña, frotando cos dedos a manteiga coa fariña ata que estea totalmente incorporada, despois engádense o resto dos ingredientes.
- Unha vez fermentada a masa, enfariñamos a superficie de traballo, dividímola en tres partes iguais, cada parte aplastámola formando un rectángulo, enrolamos e facéndoa rolar coas palmas das mans formando un rulo longo. Cando teñamos os tres formamos a trenza, eu fórmoa directamente na bandexa de forno cuberta con papel de fornear.  Esta masa feita na panificadora queda moi pegañenta, é imposible manipulala se non se emprega un pouco de fariña.
- Deixamos fermentar a trenza tapada hasta que dobre o volume, por espazo de unha ou dúas horas, ou na neveira durante toda a noite.
- Unha vez fementada pintámola con ovo. A min dáme moita rabia usar un ovo enteiro para pintar e que me sobre, por iso dos ovos que uso para a masa reservo un pouco, mestúroo con un chorro de leite e xa me chega para pintar.
- Se queremos podemos poñerlle nas xuntas da trenza un pouco de azucre remollado en anís. eso crea unha capa doce e húmida que lle da moi bo sabor. Como neste caso se cubre co merengue non é necesario, pero dalle un toque moi especial.
- Forneamos en forno prequecido a 180º durante media hora. Vixiamos por si se doura demasiado, se é así, cubrímola con papel de prata.
- Facemos un merengue coas claras, batémolas hasta que estean case e engadimos o azucre pouco a pouco hasta conseguir que o merengue estea ben duro e forme picos e ao darlle a volta non caia.
- Ao sacar a trenza do forno cubrímola co merengue.



En castellano
Elaboración
Tang zhong
- En un cazo, mezclar el agua y la harina con unas varillas, cocinar a fuego medio hasta que se vuelva una pasta suave, con una textura similar a las natillas. Hay que vigilar la mezcla y remover continuamente. No debe hervir, dicen que empieza a espesar cuando alcanza los 65º, pero ya lo vamos viendo. Al principio se forma como una espuma, a medida que esa espuma va desapareciendo comprobamos como va espesando. Cuando vemos que va espesando bajamos el calor y seguimos removiendo para que no hierva, hasta conseguir la textura deseada.
- Sacar del fuego, cubrir con un film de plástico de forma que toque el tang zhong, esto es para que no se forme costra al enfriar. Se dejar enfriar.
- Utilizar a temperatura ambiente.



Masa
- En este caso he usado la panificadora. Se introducen primero los líquidos: leche, anís, todo el tang zhong, los huevos, la sal, el azúcar y por último la harina y la levadura. Yo le doy tres amasados. Cuando termina el primero, añado la manteca. Cuando acaba, el tercero, quito la masa de la cubeta, boleo y la dejo fermentado en un recipiente ligeramente enharinado. Necesito un poco de harina para hacer la bola de masa porque es una masa bastante blanda y necesitamos harina para manejarla.
- Dejamos fermentar por espacio de una o dos horas, dependiendo de la temperatura ambiente, hasta que la masa duplique su volumen. En algunas ocasiones meto la masa en la nevera durante toda la noche.
- Si no tenemos panificadora: ponemos la harina con la levadura y el azúcar en un recipiente amplio, mezclamos; incorporamos, la leche, el anís, el tang zhong y los huevos y la sal. Amasamos, cuando estén unidos los ingredientes pasamos a la encimera y amasamos. Necesita mucho amasado para que nos quede una masa esponjosa, el amasado Betinet es el más indicado. Si se hace a mano será suficiente con 50 ml de leche, sino será casi imposible poder manipularla.
- En cuanto coja textura de masa incorporamos la manteca a temperatura ambiente y seguimos amasando. La manteca también la podemos incorporar al principio, es decir, con la harina, frotando con los dedos la manteca con la harina hasta que esté totalmente incorporada, después se añaden el resto de los ingredientes.
- Una vez fermentada la masa, enharinamos la superficie de trabajo, la dividimos en tres partes iguales, cada parte la aplastamos formando un rectángulo, lo enrollamos y deslizando las palmas de manos sobre la masa en la encimera, vamos formando un rulo largo. Cuando tengamos los tres formamos la trenza, yo la formo directamente en la bandeja de horno cubierta con papel de hornear. Esta masa hecha en la panificadora queda pegajosa, para manipularla debemos usar un poco de harina.
- Dejamos fermentar la trenza tapada hasta que doble el volumen, por espacio de una o dos horas, o en la nevera durante toda la noche.
- Una vez fermentada la pintamos con huevo. A mí me da mucha rabia usar un huevo entero para pintar y que me sobre, por eso de los huevos que uso para la masa reservo un poco, lo mezclo con un chorro de leche y ya me llega para pintar.
- Podemos ponerle en las ranuras de la trenza un poco de azúcar remojado en anís. No es necesario porque llevará el merengue por encima. Pero debo confesar que ese azúcar impregnado en anís, se humedece y penetra en la masa al crecer en el horno y queda delicioso.
- Horneamos en horno precalentado a 180º durante media hora. Vigilamos por si se dora demasiado, si es así, la cubrimos con papel de plata.
- Mientras se hornea preparemos el merengue con las cuatro claras. Batimo hasta que casi esté y vamos añadiendo el azúcar poco a poco hasta que el merengue tenga una consistencia bien compacta, quede en picos y al darle la vuelta al recipiente no se caiga.
- Al sacar la trenza del horno la cubrimos con el merengue.


miércoles, 1 de abril de 2015

ENSALADA DE ESPINACAS, MANGO E VENTRESCA DE ATÚN

Empecei a preparar outra entrada dunha torta, pero esta ensalda debía saír ao mundo, debía ser coñecida. O mundo debe coñecer esta delicia. Sí, é unha simple ensalada, pero é demasiado rica para chamarlle simple. Este tipo de cousas non as pode garda unha para si mesma, hai que mostralas. O dito, hai que probala.
En castellano
Empecé a preparar otra entrada de una tarta, pero esta ensalada debía salir al mundo, debía ser conocida. El mundo debe conocer esta delicia. Sí, es una simple ensalada, pero es deliciosa, este tipo de cosas no se las puede quedar una para si, hay que enseñarlas. Lo dicho, a probarla.



Ingredientes
Espinacas (se son da horta de papá, mellor)
Medio tomate cortado en tacos
Medio mango cortado en tacos
Ventresca de atún afumada (unha boa conserva é importante, esta ventresca é Don Reinaldo, eu cómproa en Santiago, na Catrineta, unha tenda de conservas preciosa)
tres ou catro noces
Para a vinagreta: aceite de oliva virxe, vinagre de viño, seis follas de albahaca, 1 dente de allo pequeno, sal.
En castellano
Ingredientes
Espinacas
Medio tomate cortado en tacos
Medio mango cortado en tacos
Ventresca de atún ahumada
Tres o cuatro nueces
Para la vinagreta: aceite de oliva virgen, vinagre de vino, seis hojas de albahaca, 1 diente de ajo pequeño, sal.



Elaboración
- Dispoñemos as espinacas, o tomate, o mango, as noces e a ventresca nun prato.
- Facemos a vinagreta xuntado todos os ingredientes e emulsionando. A albahaca e o allo picámolos moi finiños. Metemos todo nun bote e axitamos ben.
- Regamos a ensalada coa vinagreta e a disfrutar.
En castellano
Elaboración
- Disponemos las espinacas, el tomate, el mango, las nueces y la ventresca en un plato.
- Hacemos la vinagreta juntado todos los ingredientes y emulsionando. La albahaca y el ajo picándolos muy finitos. Metemos todo nun bote y agitamos bien.
- Regamos la ensalada con la vinagreta y a disfrutar.
sábado, 17 de enero de 2015

GALLETAS CON CHOCOLATE (tipo petit ecolier)

Sempre me gustaron as galletas do tipo petit ecolier, vía noutros blogs as imitacións, pero claro, eu non tiña eses moldes para facelas, ata que os de silikomart me mandaron estes moldes de silicona. Xa podía facelas!!! A verdade é que están riquísimas, esa combinación da galleta de mantequilla co chocolate está boísimo. Ademais para encher os moldes de chocolate axudeime deste utensilio que tamén me enviaron os de silikomart.
Xa fai tempo que fixen estas galletas, pero vouno deixando, vouno deixando e non as ensino nunca, a verdade é que algo tan rico hai que ensinalo. A masa das galletas saqueina dun vello libro de repostería nórdica que ten a miña nai, son deliciosas e é curiosa a forma de elaboración, a min rompeume un pouco os esquemas, aínda así gustoume moito.
Son unhas galletas preciosas para agasallar a alguén e os moldes tamén son unha gran idea de agasallo.





En castellano
Siempre me gustaron las galletas del tipo petit ecolier, veía en otros blogs las imitaciones, pero claro, yo no tenía esos moldes para hacerlas, hasta que los de silikomart me mandaron estos moldes de silicona. este utensilio que también me enviaron los de silikomart.
Ya podía hacerlas!!! La verdad es que están riquísimas esa combinación de la galleta de mantequilla con el chocolate está riquísimo. Además para rellenar los moldes de chocolate me ayudé de
Ya hace tiempo que hice estas galletas, pero lo voy dejando, lo voy dejando y no las enseño nunca, la verdad es que algo tan rico hay que enseñarlo. La masa de las galletas la saqué de un viejo libro de repostería nórdica que tiene mi madre, son deliciosas y es curiosa la forma de elaboración, a mi me rompió un poco los esquemas, aún así me gustó mucho.
Son unas galletas preciosas para hacer un regalito, aunque los moldes también son una buena idea de regalo.



Ingredientes
300 gr de fariña
1 culleradiña de levadura química (royal)
75 gr de azucre
esencia de vainilla ou azucre vainilla
1 ovo
150 gr de manteiga
Chocolate, o que máis nos guste
En catellano
Ingredientes
300 g de harina
1 cucharadita de levadura química (royal)
75 g de azúcar
esencia de vainilla o esencia de vainilla
1 huevo
150 g de mantequilla
Chocolate, el que queramos.



Elaboración
-Antes de empezar coas galletas temos que realizar as chocolatinas: fundimos o chocolate no microondas con coidado de que non se nos queime, para iso debemos vixialo cada 20 segundos. Enchemos os moldes de silicona co chocolate (é de gran axuda un pequeno dispensador que teñen en silikimart) e metémolos na neveira. Unha vez frío desmoldamos con coidado.



- Facer un volcán coa fariña e a levadura, no centro colocar o ovo, o azucre e a esencia. Nos bordos do volcán colocar a mantequilla en dados. Mesturar todo rápidamente ata conseguir unha masa, si quedase moi dura podemos engadir unha cullerada de auga.
- Esta masa métese na neveira envolta en filme durante media hora.
- Sacamos, estiramos e cortamos co cortador.
- Metemos as galleta no forno quente a 180º ata que se empecen a dourar, uns 15 minutos.
- Cando as galletas estean frías untámolas cun pouco de chocolate fundido para poder pegar a chocolatina.




En castellano
Elaboración
-Antes de empezar con las galletas tenemos que realizar las chocolatinas: fundimos el chocolate en el microondas con cuidado de que no se nos queme, para ello debemos vigilarlo cada 20 segundos. Rellenamos los moldes de silicona con el chocolate (es de gran ayuda un pequeño dispensador que tienen en silikimart) y los metemos en la nevera. Una vez fríos desmoldamos con cuidado.
- Hacer un volcán con la harina y la levadura, en el centro colocar el huevo, el azúcar y la esencia. En los bordes del volcán colocar la mantequilla en dados. Mezclar todo rápidamente hasta conseguir una masa, si quedara muy dura podemos añadir una cucharada de agua.
- Esta masa se mete en la nevera envuelta en film durante media hora.
- Sacamos, estiramos y cortamos con el cortador.
- Metemos las galleta en el horno caliente a 180º hasta que se empiecen a dorar, unos 15 minutos.
- Cuando las galletas estén frías las untamos con un poco de chocolate fundido para poder pegar la chocolatina.


Outra posibilidade de uso para estes moldes é grabar a masa das galletas, así temos unhas galletas debuxadas. O que si temos que ter en conta é que debemos enfríar moito a masa antes de ir ao forno.

Otra posibilidad de uso para estos moldes es gravar la masa de las galletas, así tenemos unas galletas dibujadas. Lo que sí debemos de tener en cuenta es que debermos enfríar mucho la masa antes de ir al horno.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...